του Αλεξάντερ Μπέργκμαν Η σύγχρονη φιλανθρωπία έχει εισάγει ένα νέο ρόλο στο ρεπερτόριο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων. Ενώ, παλιότερα, η αναγκαιότητα των φυλακών στηριζόταν, αποκλειστικά, στον ποινικό-τιμωριτικό και προστατευτικό τους χαρακτήρα, σήμερα μια νέα λειτουργία, που λογίζεται ως πρωτεύουσας σημασίας, έχει ενσωματωθεί σ’ αυτά τα ιδρύματα – αυτή της αναμόρφωσης. Από ‘δω και στο εξής, τρία αντικείμενα (αναμορφωτικός, ποινικός και προστατευτικός) επιδιώκεται να επιτευχθούν μέσω του εξαναγκαστικού φυσικού περιορισμού, με τη φυλάκιση ενός περισσότερο ή λιγότερο απομονωτικού χαρακτήρα, για ένα συγκεκριμένο ή για αόριστο χρονικό διάστημα.
Assymetri Apili (Asymmetric Threat) – An era in hell One class project for the slaves of eight hours Death by exhaustion Hell is our existence One class project in a betrayed night Slaves of the course Fire is our power ch War is our life War is the era of logic War is our life War is the era in hell
Με μια ματιά: Οι Αναρχο-πριμιτιβιστές, αντί να επιδιώκουν την καταστροφή των πάντων, προσπαθούν να περιορίσουν την ανθρωπόκαινο εποχή(1) και την μαζική εξαφάνιση που προωθείται με τον τεχνολογικό-βιομηχανικό πολιτισμό που συνεχίζεται αυτή ακριβώς τη στιγμή, με καταστροφικές συνέπειες. Το βασικό πρόβλημα με τον αναρχοπριμιτιβισμό είναι πως έχει συκοφαντηθεί εξαιτίας της άγνοιας και προωθήθηκε σαν μια ιδεολογία «φανατικής καθαρότητας». Με το πέρασμα των χρόνων και έχοντας κατά νου την κριτική στον πρωτογονισμό (ή τουλάχιστον στο πίσω μέρος του μυαλό μου) είναι ξεκάθαρο πλέον σ’ εμένα πως συχνά είναι παρεξηγημένη έννοια τόσο από αυτούς που τον κατακρίνουν όσο και από τους υποστηρικτές […]
Βρείτε ένα ρεβόλβερ, κύριε. Όσο πιο σύντομα τόσο το καλύτερο. Αγοράστε το, πάρτε το ή κλέψτε το. Το ζήτημα είναι ο κύριος να πηγαίνει οπλισμένος. Μήπως κατά τύχη ο κύριος πιστεύει ότι η κοινωνική επανάσταση θα γίνει με σερπαντίνες, όπως τις μέρες του καρναβαλιού; Ο κύριος πιστεύει ότι οι καπιταλιστές θα παραδώσουν τη γη και τις φάμπρικες, όπως παραδίδουν τις κόρες τους στους εκατομμυριούχους; Μήπως είναι ο κύριος τόσο βλάκας ώστε να πιστεύει ότι είναι δυνατή η αρμονία ανάμεσα στ’ αφεντικά και στους εργάτες; Δε βλέπει ο κύριος ότι κάθε μέρα, σε όλα τα μέρη του κόσμου, όταν οι εργάτες […]
Εισαγωγή της μεταφραστικής ομάδας Λυσσασμένοι Προλετάριοι: Το παρόν κείμενο είναι κομμάτι από το βιβλίο του Vienet Réné «Λυσσασμένοι και σιτουασιονιστές μέσα στο κίνημα των καταλήψεων», το οποίο δημοσιεύτηκε στο Παρίσι το 1968. Το βιβλίο έχει εκδοθεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις “Διεθνής Βιβλιοθήκη”, το 1978 (http://www.bookworld.gr/gr/book/bkid/26724), ωστόσο δεν είχε πέσει ποτέ στα χέρια ούτε και την αντίληψή μας. Όταν τελείωσε η μετάφραση ανακαλύψαμε την ύπαρξή του, αλλά παρ’ όλα αυτά θελήσαμε να το δημοσιεύσουμε για πολλούς λόγους. Ένας από τους κύριους λόγους είναι πως δεν υπάρχει το βιβλίο στο διαδίκτυο. Από ΄κει και πέρα, η σημαντικότητα της ανάδειξης ριζοσπαστικών ομάδων […]
αναδημοσίευση από rioter.info Κυνηγοί κεφαλών και η ποινικοποίηση των αναρχικών στις ΗΠΑ Μετάφραση ενός άρθρου της συλλογικότητας CrimethΙnc για τις πρόσφατες “αντιτρομοκρατικές” μεθοδεύσεις του FBI εναντίον των αναρχικών και του κινήματος Occupy στις ΗΠΑ. Παρόλο που δε συμφωνούμε με την οπτική των δυο διακριτών ταχυτήτων μες το κίνημα που αντανακλά και στην προτεινόμενη λύση της “κουλτούρας ασφαλείας”, το θεωρούμε χρήσιμο να διαβαστεί, εν όψει της επιθετικής, προληπτικής μορφής που παίρνει πλέον η πολιτική καταστολή παγκόσμια.
Μια σύντομη ιστορία της βίαιης καταστολής της φυλακής της νήσου Καγιέν στη Γαλλική Γουιάνα. Μια εξέγερση ενάντια στη δολοφονία ενός κρατούμενου που την ακολούθησε μια σφαγή αναρχικών από τις Αρχές. Τα νησιά της Σωτηρίας βρίσκονται στη Καγιέν, σ’ αυτό που ήταν παλιότερα η Γαλλική Γουιάνα στη Νότια Αμερική. Απ’ αυτά τα τρία νησιά – φυλακές (από τα οποία το Νησί του Διαβόλου([1]) είναι το πιο κακόφημο) ήταν προορισμένα από τις γαλλικές αρχές για δύσκολες υποθέσεις, για δραπέτες με αρκετές αποδράσεις στο ενεργητικό τους και για πολιτικούς κρατούμενους. Εκείνη την περίοδο πολλοί αναρχικοί στάλθηκαν σ’ αυτά τα κολαστήρια. Παρά την παραδεισένια […]
Games of Consensus The activity –the official at least- of individual operators of power beyond the management-process part includes and the part of reforms. Many of reforms emerged after struggles and pressure from social groups from the underground. We can described them as conquests or as forced concessions from the state, to keep it’s power. From another option, who is the most popular, the state is considered as necessary structure who care about its nationals and their prosperity . Then it makes these improvements when deems it necessary. With new plans of laws and changes of older “everytime with the […]
«Τι συμβαίνει με την ανθρώπινη φύση;» Οι αναρχικοί όχι μόνο δεν αγνοούν την «ανθρώπινη φύση», αλλά έχουν και τη μόνη πολιτική θεωρία που αντιμετωπίζει αυτή την έννοια με βαθιά σκέψη και προβληματισμό. Πολύ συχνά, η «ανθρώπινη φύση» εγείρεται ως ύστατη γραμμή άμυνας σ’ ένα επιχείρημα εναντίον του αναρχισμού, επειδή πιστεύεται πως δεν επιδέχεται απάντησης. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει. Πρώτα απ’ όλα, η ανθρώπινη φύση είναι πολυσύνθετο πράγμα. Εάν με την ανθρώπινη φύση νοείται το «τι κάνουν οι άνθρωποι», γίνεται προφανές πως η ανθρώπινη φύση είναι αντιφατική – αγάπη και μίσος, ευσπλαχνία και απονιά, ειρήνη και βία, και ούτω καθεξής, όλα […]