Αυτή είναι μια αναθεωρημένη έκδοση ενός κειμένου που αρχικά εμφανίστηκε στο τεύχος 7 του περιοδικού μας “Rolling Thunder”. Μπορείτε να κατεβάσετε ελεύθερα τα περισσότερα άλμπουμ που έχει εκδώσει το CrimethInc από το 1996. Από τον Victor Jara στους Public Enemy, η μουσική έχει παίξει έναν κεντρικό ρόλο σε αμέτρητες κουλτούρες αντίστασης. Ένα μεγάλο ποσοστό από αυτές που συμμετείχαν στο αναρχικό κίνημα μεταξύ του 1978 και του 2010 ήταν κομμάτι της πανκ υποκουλτούρας σε κάποια φάση· όντως, πολλοί προσέγγισαν αρχικά τις αναρχικές ιδέες μέσω του πανκ. Αυτό μπορεί να ήταν απλώς περιστασιακό: ίσως τα ίδια χαρακτηριστικά γνωρίσματα που έκαναν τους ανθρώπους […]
Αναρχία
27 posts
Ο αναρχισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ένα αστείο. Συμβολίζοντας κάποτε σκληρούς αγώνες για ελευθερία, η λέξη έχει πλέον απογυμνωθεί ώστε να ανοίξει ο δρόμος για στενόμυαλες, διαχωριστικές και μισητές ταυτοτικές πολιτικές από ακτιβιστές της μεσαίας τάξης που προσπαθούν να προστατεύσουν τα προνόμιά τους. Γράφουμε αυτό το φυλλάδιο ώστε να ανακτήσουμε τον αναρχισμό από αυτούς τους πολιτικούς ταυτότητας.
του Κάρλο Καφιέρο Σε ένα συνέδριο [στμ. τμήματος της Πρώτης Διεθνούς] που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι από την περιοχή του Κέντρου, ένας ομιλητής, ο οποίος ξεχώρισε λόγω της αγριότητάς του εναντίον των αναρχικών, δήλωσε: «Ο κομμουνισμός και η αναρχία θα ούρλιαζαν αν βρίσκονταν μαζί». Ένας άλλος ομιλητής που μίλησε επίσης εναντίον των αναρχικών, αν και λιγότερο σκληρά, φώναξε, μιλώντας για την οικονομική ισότητα: «Πώς μπορεί να παραβιαστεί η ελευθερία, αν υπάρχει ισότητα;» Λοιπόν! Θεωρώ ότι και οι δύο ομιλητές κάνουν λάθος.
του Τόμας Τζιοβάνι Μετά από τις μαχητικές τακτικές δρόμου που χρησιμοποιήθηκαν στις διαδηλώσεις για την ορκωμοσία του Τραμπ, όπως και για την αντιμετώπιση των ακροδεξιών, οι αναρχικοί έχουν τραβήξει την προσοχή των μήντια κι έχουν πυροδοτήσει μια συζήτηση, ειδικά όσον αφορά τους αντιφασιστικούς αγώνες. Αλλά πολλοί άνθρωποι είναι ακόμα μπερδεμένοι σχετικά με τον αναρχισμό, συνδέοντας τον με την αδιάκριτη βία, το χάος και την αταξία. Αυτή η παραμορφωμένη εικόνα λειτουργεί αντιθετικά προς την αναρχική δραστηριότητα που έχει υπάρξει τόσο μέσα όσο κι έξω από τις ΗΠΑ. Αλλά αν δεν είναι το χάος ή η αταξία, τι είναι αυτό που αντιπροσωπεύει […]
Εισαγωγή του Robert Graham: Ο Gabriel Kuhn είναι συγγραφέας και συντάκτης πολυάριθμων κειμένων σχετικά με τον αναρχισμό, την εξέγερση και την επανάσταση, συμπεριλαμβανομένων των Ποδόσφαιρο εναντίον Κράτους: Αντιμετώπιση του Ποδοσφαίρου και Ριζοσπαστική Πολιτική, Ζωή κάτω απ’ το Jolly Roger: Αντανακλάσεις της Χρυσής Εποχής της Πειρατείας, μια συλλογή από τον Gustav Landauer, Επανάσταση και Άλλα Κείμενα: Μια Πολιτική Ανάγνωση, του Erich Mühsam, Απελευθερώνοντας την Κοινωνία από το Κράτος και Άλλα Κείμενα: Μια Πολιτική Ανάγνωση, και Όλη η Δύναμη στα Συμβούλια! Μια Καταγραφή της Ιστορίας της Γερμανικής Επανάστασης του 1918-1919. Έχει blog στο PM Press, τον κυριότερο εκδότη του. Τα ακόλουθα αποσπάσματα […]
Διεθνές Αναρχικό Μανιφέστο για τον Πόλεμο Η ΕΥΡΩΠΗ ΦΛΕΓΕΤΑΙ, ΔΩΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΤΡΕΣ εμπλέκονται στην πιο φρικτή σφαγή που έχει καταγράψει ποτέ η ιστορία· εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά με δάκρυα στα μάτια· η οικονομική, πνευματική και ηθική ζωή επτά μεγάλων λαών έχει βάναυσα διακοπεί, και η απειλή μεγαλώνει όλο και περισσότερο, κάθε μέρα, με νέες στρατιωτικές επιπλοκές – έτσι παρουσιάζεται, για επτά μήνες, αυτό το επώδυνο, σπαρακτικό, και απεχθές θέαμα από τον πολιτισμένο κόσμο.
του Ερρίκο Μαλατέστα Σε πρόσφατο άρθρο του ο Νέτλω υποστηρίζει πως ο λόγος, ή τουλάχιστον ένας από τους λόγους που, μετά από τόσα χρόνια προπαγάνδας, αγώνα και θυσιών, ο Αναρχισμός δεν έχει καταφέρει να ελκύσει τη μεγάλη μάζα του λαού και να τον εμπνεύσει να εξεγερθεί, δίνει την ψευδή εικόνα πως οι αναρχικοί των δύο «σχολών», του Κομμουνισμού και του Ατομικισμού, έχουν θέσει την οικονομική τους θεωρία ως τη μοναδική λύση για το κοινωνικό πρόβλημα και δεν έχουν, ως αποτέλεσμα, καταφέρει να πείσουν τους ανθρώπους πως τα ιδεώδη τους μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Μερικοί σύντροφοι μού έχουν θέσει το ακόλουθο ερώτημα: Πώς καταλαβαίνεις την επαναστατική πειθαρχία; Παίρνω την επαναστατική πειθαρχία για να της δώσω τη σημασία της αυτοπειθαρχίας του μεμονωμένου ατόμου στα πλαίσια μιας αυστηρά καθορισμένης συλλογικής δραστηριότητας εξίσου κατανεμημένης σε όλους, καθώς και τη σημασία της υπεύθυνης πολιτικής γραμμής των μελών εκείνης της συλλογικότητας που οδηγεί στην ακριβή συμφωνία μεταξύ της πράξης και της θεωρίας τους.
του Cesare Lombroso* Δημοσιεύτηκε στη Revue des Revues, 15 Φλεβάρη 1894 Κατά βάσιν, δεν είμαι διόλου αντίθετος στην επιβολή της θανατικής ποινής, όταν αυτή η ποινή εγγυάται τη ζωή πολλών ανθρώπων. Εν τούτοις, πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να μην εφαρμόζεται όταν έχουμε να κάνουμε με αναρχικούς. Αν είναι αναγκαίο να εξαφανίσουμε τους εκ γενετής εγκληματίες ή τους εγκληματίες τύπου Ραβασόλ, οι οποίοι κρύβονται πίσω από τη μάσκα του αναρχικού, θα έπρεπε αντιθέτως ν’αποφύγουμε τη θανατική ποινή σε βάρος των αναρχικών όπως ο Βαγιάν, στους οποίους η τάση προς το κακό ενδύεται μια αλτρουιστική μορφή και οι οποίοι, ακόμα […]