της Λουθία Σάντσεθ ΣαορνίλΜε μια βαθιά χαρακιά μέσα μας ερχόμαστε αντιμέτωπες με την απώλεια του Ισπανικού πολέμου. Μόνο όσοι έζησαν μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα το χτίσιμο αυτού του θαυμάσιου κόσμου που γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου, καταλαβαίνουν όλα όσα χάθηκαν με αυτή την ήττα.Πόσες φορές πιστέψαμε ότι προχωρούσαμε αργά, ότι μας καθυστερούσαν λάθη λόγω ξεροκεφαλιάς, ότι πηγαίναμε προς τα πίσω… Και τι τρομερή ώθηση προς τα εμπρός είχαμε σε κάθε περίπτωση! Είναι αλήθεια ότι υπήρξαν λάθη και δισταγμοί, είναι αλήθεια ότι η αρχική ορμή δεν ολοκληρώθηκε, αλλά τι μεγάλη πόρτα ανοίχτηκε προς την ελευθερία του κόσμου. Και […]
1936
4 posts
του Pierre van Paassen (1)Όταν ξαναεπισκέφτηκα τη Βαρκελώνη τρεις μήνες αργότερα [στμ. μετά τον Ιούλη του 1936], δεν είχε απομείνει ούτε ίχνος αναταραχής. Το παλιό καθεστώς είχε παραμεριστεί από τη νέα τάξη πραγμάτων. Τα θέατρα είχαν ξανανοίξει. Το δίκτυο συγκοινωνιών, συμπεριλαμβανομένων τόσο των ταξί όσο και του υπόγειου σιδηρόδρομου, λειτουργούσε κανονικά και η τροφή ήταν άφθονη. Αλλά, η ατμόσφαιρα της ψεύτικης Μονμάρτης στη γειτονιά του Παραλέλο, είχε εξαφανιστεί ολοκληρωτικά. Μπορούσες να περπατήσεις στη γειτονιά που ήταν γνωστή ως η Κινέζικη Πόλη χωρίς μια στρατιά από νταβατζήδες, πόρνες και βαποράκια να σε τριγυρίζουν. Τα μπουρδέλα, τα κλαμπ, τα καζίνο, τα στριπτιτζάδικα, […]
“Αυστηρή πειθαρχία σε συνδυασμό με κοινωνική ισότητα”: Ο Όργουελ στην ηγεσία των ισπανικών πολιτοφυλακώντου Kristian Williams*Στο δοκίμιο του, “Looking Back on the Spanish War”, ο Τζωρτζ Όργουελ αναφέρει ένα σύντομο, αλλά φωτεινό ανέκδοτο για τη ζωή σ’ έναν επαναστατικό στρατό: «Ήμουν “campo”, ή δεκανέας κι έδινα εντολές σε δώδεκα άνδρες», ξεκινάει.Μια μέρα ένας άντρας ξαφνικά αρνήθηκε να πάει σε μια συγκεκριμένη θέση, η οποία είπε αρκετά ειλικρινά ότι ήταν εκτεθειμένη σε εχθρικά πυρά… Τον τράβηξα και άρχισα να τον σέρνω προς τη θέση του… Αμέσως περικυκλώθηκα από άντρες που φώναζαν: «Φασίστα! Φασίστα! Άφησε τον να φύγει! Αυτός δεν είναι μπουρζουάδικος […]