ριζοσπαστική θεωρία και ιστορία… για την Αναρχία
On the road again. Την Πέμπτη 28-11-2019, στις 20:00, θα γίνει βιβλιοπαρουσίαση – συζήτηση στην κατάληψη Allerta της Κέρκυρας. Μετά την κουβέντα θ’ ακολουθήσει μπαρ με διάφορα είδη μουσικής, με αντιπολεμική θεματολογία.
Εισαγωγή της μετάφρασης:
Στον θόρυβο που έχει δημιουργηθεί στις μέρες μας σε σχέση με την κλιματική αλλαγή μπορούν και πρέπει να ειπωθούν πολλά. Το παρόν κείμενο του Πράις είναι ένα κείμενο σημερινό (δημοσιεύτηκε το Γενάρη – πριν γίνει ο μεγάλος ντόρος) το οποίο μας δίνει τη μεγάλη εικόνα από την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Οι αναγνώστες ας έχουν κατά νου ότι αντίστοιχο με του αμερικανικού «Πράσινου New Deal» πάει να επιτευχθεί και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης (οι προτάσεις έχουν ήδη κατέβει στο ευρωκοινοβούλιο). Αυτά σαν μια προσπάθεια κατανόησης της πρεμούρας των αστών για το κλίμα σήμερα…
Το κείμενο είναι “σημερινό” ωστόσο τα ζητήματα αυτά οι Αναρχικοί, ανά τον κόσμο, τα έχουν στην ατζέντα τους εδώ και πολλά χρόνια. Σε θεωρητικό επίπεδο τίποτα δεν έχει αλλάξει· το ζήτημα της οικολογίας παραμένει στην επιφάνεια, μαζί με την αναγκαιότητα καταστροφής του συστήματος της ατομικής ιδιοκτησίας.
Οικοσοσιαλισμός: ρεφορμιστικός ή επαναστατικός, κρατιστικός ή ελευθεριακός;
του Wayne Price
Η ιδέα του «Πράσινου New Deal» έχει τεθεί ως απάντηση στην απειλή της κλιματικής και της οικολογικής καταστροφής. Δύο τέτοιες προτάσεις αναλύονται εδώ και αντιπαρατίθενται με το πρόγραμμα του επαναστατικού ελευθεριακού οικοσοσιαλισμού.
Σύμφωνα με τους κλιματολόγους, ο βιομηχανικός πολιτισμός έχει το πολύ μια ντουζίνα χρόνια έως ότου η υπερθέρμανση του πλανήτη να είναι μη αναστρέψιμη. Αυτό θα προκαλέσει (και ήδη προκαλεί) ακραίες καιρικές συνθήκες, επιταχύνοντας την εξολόθρευση ειδών, ξηρασίες και πλημμύρες, απώλεια χρήσιμου νερού, τεράστιες καταιγίδες, αύξηση της στάθμης της θάλασσας που θα καταστρέψει νησιά και παράκτιες πόλεις, και συνολικά περιβαλλοντικές συνθήκες στις οποίες ούτε άνθρωποι ούτε άλλοι οργανισμοί μπορούν να υπάρξουν. Τα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά αποτελέσματα θα είναι τρομακτικά.
Από τη συλλογή του https://justseeds.org/
Αυτή είναι μια αναθεωρημένη έκδοση ενός κειμένου που αρχικά εμφανίστηκε στο τεύχος 7 του περιοδικού μας “Rolling Thunder”. Μπορείτε να κατεβάσετε ελεύθερα τα περισσότερα άλμπουμ που έχει εκδώσει το CrimethInc από το 1996.
Από τον Victor Jara στους Public Enemy, η μουσική έχει παίξει έναν κεντρικό ρόλο σε αμέτρητες κουλτούρες αντίστασης. Ένα μεγάλο ποσοστό από αυτές που συμμετείχαν στο αναρχικό κίνημα μεταξύ του 1978 και του 2010 ήταν κομμάτι της πανκ υποκουλτούρας σε κάποια φάση· όντως, πολλοί προσέγγισαν αρχικά τις αναρχικές ιδέες μέσω του πανκ. Αυτό μπορεί να ήταν απλώς περιστασιακό: ίσως τα ίδια χαρακτηριστικά γνωρίσματα που έκαναν τους ανθρώπους να αναζητήσουν τον αναρχισμό να τους προϊδέασαν επίσης να απολαύσουν επιθετική, ανεξάρτητα παραγόμενη μουσική. Όμως κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει πως η μουσική που διευρύνει τα αισθητικά και πολιτιστικά όρια μπορεί να ανοίξει πιθανά στους ακροατές μεγαλύτερο φάσμα και σε άλλες σφαίρες της ζωής. Read more
“Αυστηρή πειθαρχία σε συνδυασμό με κοινωνική ισότητα”: Ο Όργουελ στην ηγεσία των ισπανικών πολιτοφυλακών
του Kristian Williams*
Στο δοκίμιο του, “Looking Back on the Spanish War”, ο Τζωρτζ Όργουελ αναφέρει ένα σύντομο, αλλά φωτεινό ανέκδοτο για τη ζωή σ’ έναν επαναστατικό στρατό: «Ήμουν “campo”, ή δεκανέας κι έδινα εντολές σε δώδεκα άνδρες», ξεκινάει.
Μια μέρα ένας άντρας ξαφνικά αρνήθηκε να πάει σε μια συγκεκριμένη θέση, η οποία είπε αρκετά ειλικρινά ότι ήταν εκτεθειμένη σε εχθρικά πυρά… Τον τράβηξα και άρχισα να τον σέρνω προς τη θέση του… Αμέσως περικυκλώθηκα από άντρες που φώναζαν: «Φασίστα! Φασίστα! Άφησε τον να φύγει! Αυτός δεν είναι μπουρζουάδικος στρατός. Φασίστα!» κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Αλλού ολοκληρώνει την ιστορία:
Μετά από αυτό, για μερικές εβδομάδες ή μήνες… αυτό το είδος επιχειρήματος εμφανίστηκε ξανά και ξανά, δηλαδή ανυπακοή, επιχειρήματα ως προς το τι ήταν δικαιολογημένο και τι «επαναστατικό», αλλά γενικά υπήρχε μια συναίνεση στην άποψη ότι πρέπει να υπάρχει αυστηρή πειθαρχία σε συνδυασμό με κοινωνική ισότητα. Read more
Η βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου “Οι Αναρχικοί στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο” θα γίνει για τρίτη φορά στην Αθήνα. Αυτή τη φορά στον πολιτικό χώρο της Ταξικής Αντεπίθεσης (Σπύρου Τρικούπη 44) την Τετάρτη 29 Μαΐου στις 19:00.
After a lot of presentations and discussions in greek cities we will try to open up this issue outside the borders. So, we will be in Berlin to present the (greek language) book “Anarchists in the First World War“. Saturday 18-5-2019, 18:00, at anarchistische Bibliothek Kalabal!k, Reichenbergerstr. 63A , 10999 Berlin.
The upcoming event will be in the context of: SUBVERSIVE MAY 2019 – AGAINST ALL PRISONS, WITH OR WITHOUT WALLS
Read below the call and see the full program of events in the page Read more
του Μιχαήλ Μπακούνιν
Δεν υπάρχει παρά μια απλή διαφορά μεταξύ της άποψης εκείνων των κολεκτιβιστών που πιστεύουν ότι είναι άχρηστο να ψηφίσουμε για να καταργήσουμε το κληρονομικό δικαίωμα εφόσον ψηφίσαμε «για συλλογική ιδιοκτησία», και αυτών των κολεκτιβιστών που σκέφτονται, όπως κι εμείς, ότι είναι χρήσιμο έως κι απαραίτητο να το κάνουμε.
Τοποθετούν τον εαυτό τους εξ ολοκλήρου στο μέλλον και, λαμβάνοντας τη συλλογική ιδιοκτησία ως αφετηρία, ανακαλύπτουν ότι δεν υπάρχει πλέον κανένας καλός λόγος να ασχοληθούμε με το κληρονομικό δικαίωμα.
Εμείς, αντίθετα, έχουμε ως αφετηρία το παρόν, όπου βρισκόμαστε υπό το σύστημα της ατομικής ιδιοκτησίας που θριαμβεύει, και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα εμπόδιο στην πρόοδό μας προς τη συλλογική ιδιοκτησία: το δικαίωμα της κληρονομιάς. Πιστεύουμε λοιπόν ότι πρέπει να ανατραπεί και να καταργηθεί.
Η έκθεση του Γενικού Συμβουλίου [της Διεθνούς] λέει ότι εφόσον η δικαστική πραγματικότητα είναι μόνο αποτέλεσμα οικονομικών πραγματικοτήτων, η μετατροπή της τελευταίας αρκεί για να καταστρέψει την πρώτη. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι όλα όσα ονομάζονται δικαστικά ή πολιτικά δικαιώματα στην ιστορία είναι μόνο η έκφραση ή το αποτέλεσμα ενός καθιερωμένου γεγονότος. Αλλά είναι επίσης αδιαμφισβήτητο ότι το δικαίωμα, που είναι αποτέλεσμα προκαθορισμένων γεγονότων ή συμβάντων, καθίσταται η αιτία των μελλοντικών γεγονότων, ένα πολύ πραγματικό, πολύ ισχυρό γεγονός που πρέπει να ανατραπεί εάν θέλουμε να φτάσουμε σε μια τάξη πραγμάτων διαφορετική από αυτήν που υπάρχει τώρα.
Έτσι, το κληρονομικό δικαίωμα, όντας κάποτε το φυσικό αποτέλεσμα του βίαιου σφετερισμού του φυσικού και κοινωνικού πλούτου, έγινε η βάση του πολιτικού Κράτους και της δικαστικής οικογένειας, που εγγυάται και επικυρώνει την ατομική ιδιοκτησία. Ως εκ τούτου, πρέπει να καταψηφίσουμε αυτό το δικαίωμα.
Έχουμε μιλήσει πολύ για την πρακτική. Λοιπόν, στο όνομα της πρακτικής, σας καλώ να ψηφίσετε για την κατάργηση του δικαιώματος κληρονομιάς.
Έχει ειπωθεί σήμερα ότι η μετατροπή της ατομικής ιδιοκτησίας σε συλλογική θα συναντήσει σοβαρά εμπόδια μεταξύ των αγροτών, των μικρών γαιοκτημόνων. Και πράγματι, εάν προσπαθούσαμε να απαλλοτριώσουμε αυτά τα εκατομμύρια των μικρών αγροτών με διάταγμα μετά τη διακήρυξη της κοινωνικής εκκαθάρισης, θα τους αναγκάζαμε αναπόφευκτα να αντιδράσουν και θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε βία εναντίον τους για να τους εντάξουμε σε επανάσταση, δηλαδή, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάποια αντίδραση εναντίον τους ώστε να τους φέρουμε υπό την επανάσταση.
Τότε θα ήταν καλό να τους αφήσουμε ουσιαστικούς κατόχους αυτών των αγροτεμαχίων που κατέχουν τώρα. Αλλά αν δεν καταργήσετε το δικαίωμα της κληρονομιάς, τι θα συμβεί στη συνέχεια; Θα αφήσουν τα αγροτεμάχια αυτά στα παιδιά τους, ενώ το Κράτος θα επιβάλει κυρώσεις στα δικαιώματά τους.
Θα διατηρήσετε και θα διαιωνίσετε την ατομική ιδιοκτησία, που ψηφίσατε να καταργηθεί και να μετατραπεί σε συλλογική ιδιοκτησία.
Αντιθέτως, αν διεξάγετε την κοινωνική εκκαθάριση ταυτόχρονα με την κήρυξη της πολιτικής και νομικής εκκαθάρισης του Kράτους, εάν καταργήσετε το δικαίωμα της κληρονομιάς, τι θα μείνει για τους αγρότες; Τίποτα πέρα από την de facto κατοχή, και αυτή η κατοχή, στερημένη από όλες τις νομικές επικυρώσεις, δεν θα προστατεύεται πλέον από την ισχυρή προστασία του Κράτους και θα μετασχηματιστεί εύκολα από την πίεση των επαναστατικών γεγονότων και δυνάμεων.
Σχετικά με το ζήτημα του κληρονομικού δικαιώματος: Ομιλίες στο Συνέδριο της Βασιλείας (Ελβετία – 1871)
Με τα βιβλία ανά χείρας και με διάθεση για κουβέντα θα βρεθούμε στην Πάτρα για την παρουσίαση του βιβλίου “Οι Αναρχικοί στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο”. Η παρουσίαση θα λάβει χώρα την Παρασκευή 5 Απριλίου, στις 20:00, στον Αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Ανατόπια (Τσαμαδού 81 & Καραϊσκάκη). Την εκδήλωση διοργανώνει το εγχείρημα της Κριτικής Σκέψης.
Ο αναρχισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ένα αστείο. Συμβολίζοντας κάποτε σκληρούς αγώνες για ελευθερία, η λέξη έχει πλέον απογυμνωθεί ώστε να ανοίξει ο δρόμος για στενόμυαλες, διαχωριστικές και μισητές ταυτοτικές πολιτικές από ακτιβιστές της μεσαίας τάξης που προσπαθούν να προστατεύσουν τα προνόμιά τους. Γράφουμε αυτό το φυλλάδιο ώστε να ανακτήσουμε τον αναρχισμό από αυτούς τους πολιτικούς ταυτότητας. Read more
Άλλος ένας σταθμός η Αθήνα. Η πρώτη παρουσίαση στη μητρόπολη θα γίνει στο Ελευθεριακό Εργαστήρι Κινηματικών Υποδομών (Αίνου 1 & Βουλιαγμένης, μετρό Άγιος Ιωάννης)· κεντρικό σημείο διακίνησης του βιβλίου για το νότιο ελλαδικό χώρο. Η συζήτηση θα λάβει χώρα την Παρασκευή 15 Μάρτη, στις 19:00.
