Του Γιόχαν Μοστ και της Έμμα Γκόλντμαν Για τους περισσότερους Αμερικάνους η Αναρχία είναι μια κακόφημη λέξη˙ ένα άλλο όνομα για την ανομία, τη διαστροφή και το χάος. Οι Αναρχικοί θεωρούνται σαν ένα κοπάδι αχτένιστων, άπλυτων και άθλιων τυχοδιωκτών, που έχουν την τάση να σκοτώνουν τους πλούσιους και να μοιράζονται το κεφάλαιό τους. Η Αναρχία ωστόσο στην ουσία εκφράζει, για τους υποστηρικτές της, μια κοινωνική θεωρία η οποία αφορά την συνένωση των κοινωνικών τάξεων με την απουσία κάθε κυβέρνησης ανθρώπου από άνθρωπο˙ εν συντομία, εκφράζει την απόλυτη ατομική ελευθερία. Αν η έννοια της Αναρχίας έχει μέχρι τώρα ερμηνευθεί ως ένα […]

Εφόσον πιστεύουμε πως η προπαγάνδα μέσα από τη δράση είναι χρήσιμη, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να αποδεχτούμε και τις καταστάσεις που αυτή συνεπάγεται. Όλοι γνωρίζουν, λόγω εμπειρίας, ότι όσο πιο ψηλά βρίσκεται αυτός που πυροβολείται ή ανατινάζεται, κι όσο άριστα εκτελεσμένη είναι η απόπειρα, τόσο μεγαλύτερο είναι το προπαγανδιστικό αποτέλεσμα.

του Ερρίκο Μαλατέστα   Αναρχική Προπαγάνδα Θα πρέπει να γίνει αποδεκτό πως εμείς οι αναρχικοί, διατυπώνοντας αυτό που θέλουμε απ’ την μελλοντική κοινωνία το να είναι, δηλαδή, μια κοινωνία χωρίς αφεντικά και χωρίς αστυφύλακες, το έχουμε, σε γενικές γραμμές, κάνει να φαίνεται λίγο υπερβολικά εύκολο. Ενώ από τη μία κατηγορούμε τους αντιπάλους μας γιατί τους είναι αδύνατο να σκεφτούν πέρα από τις υπάρχουσες συνθήκες και γιατί βρίσκουν τον κομμουνισμό και την Αναρχία ανέφικτα, επειδή φαντάζονται πως ο άνθρωπος θα πρέπει να παραμείνει όπως είναι σήμερα, με όλη του τη χαμέρπεια, με όλες του τις κακίες και τους φόβους του, ακόμα […]

Βαριέμαι στη δουλειά. Βαριέσαι στη δουλειά. Όλοι βαριούνται στη δουλειά. Μερικές φορές. Αν αυτή είναι μια από αυτές τις στιγμές και θέλεις να νιώσεις ακόμα πιο απελπιστική ανία, συνέχισε την ανάγνωση! «Η βαρεμάρα είναι μια κατάσταση, όπου κανένα πράγμα από αυτά που θα έκανε κανονικά ένα άτομο, δεν το ελκύει. Αυτό καθιστά το άτομο αδρανές, και γενικά δυστυχισμένο. Έτσι, η πλήξη είναι το αποτέλεσμα του να μην κάνεις τίποτα που να σου αρέσει.» Το Ίδρυμα της Βαρεμάρας Είναι ο χωρίς κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό δρόμος προς την απόγνωση. Είναι η καταστροφή αραιωμένη και μοιρασμένη σε ημερήσιες δόσεις. Η βαρεμάρα έχει να […]

1 Νοέμβρη 1978, Μιλάνο: Οι Ένοπλοι Προλετάριοι διεκδίκησαν τη δολοφονία του Τζιαμπιέρο Γκράντι (Giampiero Grandi), καταστηματάρχη, που ανήκε στην οργάνωση που ελέγχει το εμπόριο ηρωίνης και την εκμετάλλευση των εκδιδόμενων γυναικών. Βόμβα στο Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής του Πανκράτσι και σ’ ένα μπαρ της Ντέγκλι Απιούλι. 6 Νοέμβρη 1978, Μιλάνο: Βόμβα σ’ ένα μπαρ της Άρσια, κέντρο διακίνησης ηρωίνης σ’ αυτή την περιοχή. 27 Νοέμβρη 1978, Ρώμη: Οι Κομμουνιστές Αντάρτες (Guerriglia comnunista) έστησαν ενέδρα σε δύο πρεζέμπορους˙ ένας σκοτώθηκε κι ο άλλος τραυματίστηκε.

του John H. Edelmann Έχουν περάσει 25 χρόνια, από τη μέρα που η Κομμούνα του Παρισιού ανακήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλική-Εθνική Κυβέρνηση. Οι Παριζιάνοι είχαν υποστεί τα δεινά της Γερμανικής πολιορκίας, υπέστησαν πείνα και δίψα, τραυματισμούς και  θανάτους, αλλά οι πολλές κακοτυχίες τους έφεραν αποζημιώσεις. Μετά την πτώση της Αυτοκρατορίας (1) και κατά τη διάρκεια της πολιορκίας η νέα κυβέρνηση, της οποίας επικεφαλής ήταν ο μικρός Θιέρσος, δεν ήταν σε θέση να τους κυβερνήσει, τόσο σθεναρά,  όπως συνήθιζαν να κάνουν οι γαλλικές κυβερνήσεις, εν ολίγοις δεν ήταν σε θέση να μειώσει την αυτόματη κίνηση, τη δράση, τους διαλόγους, […]

  I.   Μαύρα λάβαρα στον άνεμο βαμμένα με αίμα και ήλιο. Μαύρα λάβαρα στον ήλιο ουρλιαχτό δόξας στον άνεμο!