του Ερρίκο Μαλατέστα Σε πρόσφατο άρθρο του ο Νέτλω υποστηρίζει πως ο λόγος, ή τουλάχιστον ένας από τους λόγους που, μετά από τόσα χρόνια προπαγάνδας, αγώνα και θυσιών, ο Αναρχισμός δεν έχει καταφέρει να ελκύσει τη μεγάλη μάζα του λαού και να τον εμπνεύσει να εξεγερθεί, δίνει την ψευδή εικόνα πως οι αναρχικοί των δύο «σχολών», του Κομμουνισμού και του Ατομικισμού, έχουν θέσει την οικονομική τους θεωρία ως τη μοναδική λύση για το κοινωνικό πρόβλημα και δεν έχουν, ως αποτέλεσμα, καταφέρει να πείσουν τους ανθρώπους πως τα ιδεώδη τους μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Αναλύσεις
41 posts
Μερικοί σύντροφοι μού έχουν θέσει το ακόλουθο ερώτημα: Πώς καταλαβαίνεις την επαναστατική πειθαρχία; Παίρνω την επαναστατική πειθαρχία για να της δώσω τη σημασία της αυτοπειθαρχίας του μεμονωμένου ατόμου στα πλαίσια μιας αυστηρά καθορισμένης συλλογικής δραστηριότητας εξίσου κατανεμημένης σε όλους, καθώς και τη σημασία της υπεύθυνης πολιτικής γραμμής των μελών εκείνης της συλλογικότητας που οδηγεί στην ακριβή συμφωνία μεταξύ της πράξης και της θεωρίας τους.
Εν όψει της συνεχιζόμενης αστυνομικής βίας στο Φέργκιουσον, του Μιζούρι, σύντροφοι μας έχουν ζητήσει να δημοσιεύσουμε νέο υλικό για το πώς μπορούν όσοι παίρνουν μέρος σε διαδηλώσεις να προστατεύσουν τον εαυτό τους στο δρόμο. Αν συμμετέχετε σε επικίνδυνες διαδηλώσεις, ειδικά αν είστε μέλος μιας ομάδας στοχευμένης από την αστυνομική βία, παρακαλούμε να λάβετε μέτρα για να μειώσετε την πιθανότητα σύλληψης ή αναγνώρισης από την αστυνομία ή κάποιο άλλο κατασταλτικό φορέα. Να επιθυμείτε την ασφάλεια και την ελευθερία σας!
του Πετρ Κροπότκιν Αφήνοντας κατά μέρος το μεγάλο ζήτημα του «Εγκλήματος και Τιμωρίας» το οποίο απασχολεί τώρα τόσους εξέχοντες δικηγόρους και κοινωνιολόγους, θα περιορίσω τις παρατηρήσεις μου στο ερώτημα: «Οι φυλακές ανταποκρίνονται στο σκοπό τους, που είναι η μείωση του αριθμού των αντικοινωνικών ενεργειών;»
Του Τζεφ Σαντζ (Toronto-NEFAC) Εισαγωγή Τα προηγούμενα χρόνια διάφορα κοινωνικά κινήματα και περιβαλλοντικοί σχολιαστές είχαν αφιερώσει μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους σε προσπάθειες που υποστηρίζουν την κατάρρευση της ταξικής πάλης ως μια βιώσιμη δύναμη για κοινωνική αλλαγή (βλέπε Eckersley, 1990˙ Bowles and Gintis, 1987˙ Bookchin, 1993, 1997). Αυτοί οι συγγραφείς υποστήριζαν πως οι αναλύσεις της ταξικής πάλης ήταν ανίκανες να λογαριάσουν τον πλουραλισμό των μορφών που η ιεραρχία, η κυριαρχία και η καταπίεση παίρνουν στον προηγμένο καπιταλισμό, ή σε αυτό που προτιμούν να αποκαλούν «μετά-βιομηχανικές» κοινωνίες (Μπούκτσιν 1980, 1986). Υποστηρίζουν πως οι ταξικές αναλύσεις καθιστούν μια μονοδιάστατη απεικόνιση […]
translated and published by http://resistra.espivblogs.net I. “Only collective existence exists; only social existence exists. It is ridiculous to claim that Hell is the other. The other, as reality itself, can be a source of hinders, but it is also a source of possibility” K. Kastoriadis “Real wealth is the development of the social individual” Karl Marx
του Μαξ Νετλώ Ο Αναρχισμός δεν είναι πια νεαρός κι ίσως είναι η ώρα να αναρωτηθούμε γιατί, με όλη αυτή την ενέργεια που ξοδεύουμε για την προπαγάνδισή του, δε διασπείρεται γρηγορότερα. Ακόμα κι εκεί όπου η τοπική δραστηριότητα είναι μεγαλύτερη, τα αποτελέσματα είναι περιορισμένα, ενώ τεράστιες ζώνες επιρροής είναι ακόμα αδύνατο να αγγιχτούν έστω και λίγο. Στο πλαίσιο αυτού του ζητήματος, δε θα ασχοληθώ με το πρόβλημα του συνδικαλισμού, ο οποίος, απορροφώντας τόση ενέργεια Αναρχικών και συμπαθούντων, δεν μπορεί να θεωρηθεί πως καθαυτός προωθεί την υπόθεση της ορθότητας του Αναρχισμού, ανεξάρτητα από τα πλεονεκτήματα που έχει. Θα προσπαθήσω επίσης να […]
του Ντέιβιντ Γκράμπερ Το έτος 1930 ο John Maynard Keynes (Κέυνς) προέβλεψε πως στο τέλος του αιώνα η τεχνολογία θα είχε προχωρήσει αρκετά, έτσι ώστε σε χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία και οι Η.Π.Α, οι ώρες εργασίας θα μειωνόταν για όλους στις 15 την εβδομάδα. Υπάρχει κάθε λόγος να πιστέψει κανείς πως είχε δίκιο. Με όρους τεχνολογίας, είμαστε αρκετά ικανοί έτσι ώστε να φέρουμε εις πέρας αυτό το στόχο. Κάτι τέτοιο όμως δε συνέβη ποτέ μέχρι και τις μέρες μας. Αντιθέτως, η τεχνολογία ορθώνεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να εφευρίσκονται τρόποι για να δουλεύουμε όλοι μας περισσότερο. Για να […]
Έξι χρόνια πριν την καταστροφή του Τσερνομπίλ, αρκετοί χιλιάδες άνθρωποι κατέλαβαν το εργοτάξιο μίας εγκατάστασης πυρηνικών αποβλήτων στα δάση της Δυτικής Γερμανίας. Σ’ αυτές τις μέρες είχαν χτίσει έναν αυτοσχέδιο καταυλισμό και έτρεχαν γενικές συνελεύσεις και διαδηλώσεις. Τοπικοί αγρότες δώριζαν φαγητό, το οποίο παρασκευαζόταν και μοιραζόταν συλλογικά και τοπικοί πολιτικοί και διασημότητες πήγαν να βγάλουν λόγους. Οι καταληψίες από την πλευρά τους αντιπροσώπευαν ένα ευρύ αντιπροσωπευτικό δείγμα των Δυτικών Γερμανών: περιβαλλοντολόγοι, κάτοικοι προαστίων, μαθητές, αριστεροί, συνταξιούχοι και τοπικοί αγρότες ενώθηκαν για να αποτρέψουν την κατασκευή της εγκατάστασης αποθήκευσης αποβλήτων. Έχτισαν ξύλινα παρατηρητήρια, τοίχους, κοινόχρηστα οικήματα, και η κατεχόμενη περιοχή άρχισε […]
Είτε το Black Block συνεχίζει ως τακτική είτε έχει εγκαταλειφθεί, έχει σίγουρα πετύχει το σκοπό του. Σε ορισμένα μέρη και στιγμές το Black Block ώθησε κόσμο στο να δράσει συλλογικά ενάντια στη βία του κράτους και του καπιταλισμού. Είναι σημαντικό ότι ούτε συνδεόμαστε μ’ αυτό νοσταλγικά σαν μια παλαιότερη τελετουργία ή παράδοση, ούτε και το απορρίπτουμε τελείως επειδή κάποιες φορές φαίνεται ακατάλληλο. Μάλλον θα πρέπει να συνεχίζουμε να δουλεύουμε για να εκπληρώσουμε τις ατομικές ανάγκες και επιθυμίες μας, μέσα από διάφορες τακτικές και αντικείμενα, καθώς είναι πιο κατάλληλα τη συγκεκριμένη στιγμή. Η κάλυψη των χαρακτηριστικών στο Black Block έχει το […]