Το 1980, σε συναυλία στο Γήπεδο Ζωγράφου, οι Παρθενογένεσις ερμηνέυουν το House of the Rising Sun σε “punk εκτέλεση”, όπως το εξήγγειλαν οι ίδιοι. Ήταν ίσως η πρώτη βόμβα.Κανένα σίγαστρο δε λειτουργούσε πλέον. Το punk ήταν εδώ. “Η πλατεία Εξαρχείων ήταν το στάνταρντ μας, Ερχόντουσαν απ’ όλες τις περιοχές, Περιστέρι, Γαλάτσι, Αιγάλεω- το Γαλάτσι ειδικά είχε πολλούς punks”, αφηγούνται ο Μήτσος Σπυρόπουλος και ο Γιάννης Βενάρδης των Αδιέξοδο. Υπήρχαν πολλά στέκια, όπως το Dragon Fly, το Mess, το Swing. Όμως αρχικά οι πάνκιδες πριν αρχίσουν να συγχρωτίζονται με αναρχικούς, αράζανε σ’ ένα χαμπουργκεράδικο στην Ιπποκράτους. Οι παρέες ήταν πολύ μεγάλες. […]
Ιστορία
47 posts
1 Νοέμβρη 1978, Μιλάνο: Οι Ένοπλοι Προλετάριοι διεκδίκησαν τη δολοφονία του Τζιαμπιέρο Γκράντι (Giampiero Grandi), καταστηματάρχη, που ανήκε στην οργάνωση που ελέγχει το εμπόριο ηρωίνης και την εκμετάλλευση των εκδιδόμενων γυναικών. Βόμβα στο Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής του Πανκράτσι και σ’ ένα μπαρ της Ντέγκλι Απιούλι. 6 Νοέμβρη 1978, Μιλάνο: Βόμβα σ’ ένα μπαρ της Άρσια, κέντρο διακίνησης ηρωίνης σ’ αυτή την περιοχή. 27 Νοέμβρη 1978, Ρώμη: Οι Κομμουνιστές Αντάρτες (Guerriglia comnunista) έστησαν ενέδρα σε δύο πρεζέμπορους˙ ένας σκοτώθηκε κι ο άλλος τραυματίστηκε.
του John H. Edelmann Έχουν περάσει 25 χρόνια, από τη μέρα που η Κομμούνα του Παρισιού ανακήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλική-Εθνική Κυβέρνηση. Οι Παριζιάνοι είχαν υποστεί τα δεινά της Γερμανικής πολιορκίας, υπέστησαν πείνα και δίψα, τραυματισμούς και θανάτους, αλλά οι πολλές κακοτυχίες τους έφεραν αποζημιώσεις. Μετά την πτώση της Αυτοκρατορίας (1) και κατά τη διάρκεια της πολιορκίας η νέα κυβέρνηση, της οποίας επικεφαλής ήταν ο μικρός Θιέρσος, δεν ήταν σε θέση να τους κυβερνήσει, τόσο σθεναρά, όπως συνήθιζαν να κάνουν οι γαλλικές κυβερνήσεις, εν ολίγοις δεν ήταν σε θέση να μειώσει την αυτόματη κίνηση, τη δράση, τους διαλόγους, […]
I. Μαύρα λάβαρα στον άνεμο βαμμένα με αίμα και ήλιο. Μαύρα λάβαρα στον ήλιο ουρλιαχτό δόξας στον άνεμο!
3 Μάρτη 2012, Ε.Μ.Π. – ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ Εισήγηση διοργανωτών Το ζήτημα της οργάνωσης είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που απασχόλησαν τους αναρχικούς στην πορεία του κινήματος στην ιστορία. Στην πορεία αυτή αναπτύχθηκαν ποικίλες θεωρήσεις και τάσεις, άλλες προέτασσαν την αναγκαιότητα της δημιουργίας οργανωτικών δομών ενώ άλλες, θεωρώντας πως η ίδια η οργάνωση από τη φύση της είναι αντιθετική με την έννοια της ελευθερίας διαμόρφωσαν ένα ρεύμα ιδεών που σχηματοποιείται σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε αφορμαλισμό. Τόσο οι οργανωτικές όσο και οι αντιοργανωτικές τάσεις αποτέλεσαν ιστορικά κομμάτια του κινήματος και καμιά τους δεν μπορεί να οικειοποιηθεί την κληρονομιά του πρεσβεύοντας […]
Εισαγωγή της μεταφραστικής ομάδας Λυσσασμένοι Προλετάριοι: Το παρόν κείμενο είναι κομμάτι από το βιβλίο του Vienet Réné «Λυσσασμένοι και σιτουασιονιστές μέσα στο κίνημα των καταλήψεων», το οποίο δημοσιεύτηκε στο Παρίσι το 1968. Το βιβλίο έχει εκδοθεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις “Διεθνής Βιβλιοθήκη”, το 1978 (http://www.bookworld.gr/gr/book/bkid/26724), ωστόσο δεν είχε πέσει ποτέ στα χέρια ούτε και την αντίληψή μας. Όταν τελείωσε η μετάφραση ανακαλύψαμε την ύπαρξή του, αλλά παρ’ όλα αυτά θελήσαμε να το δημοσιεύσουμε για πολλούς λόγους. Ένας από τους κύριους λόγους είναι πως δεν υπάρχει το βιβλίο στο διαδίκτυο. Από ΄κει και πέρα, η σημαντικότητα της ανάδειξης ριζοσπαστικών ομάδων […]
Μια σύντομη ιστορία της βίαιης καταστολής της φυλακής της νήσου Καγιέν στη Γαλλική Γουιάνα. Μια εξέγερση ενάντια στη δολοφονία ενός κρατούμενου που την ακολούθησε μια σφαγή αναρχικών από τις Αρχές. Τα νησιά της Σωτηρίας βρίσκονται στη Καγιέν, σ’ αυτό που ήταν παλιότερα η Γαλλική Γουιάνα στη Νότια Αμερική. Απ’ αυτά τα τρία νησιά – φυλακές (από τα οποία το Νησί του Διαβόλου([1]) είναι το πιο κακόφημο) ήταν προορισμένα από τις γαλλικές αρχές για δύσκολες υποθέσεις, για δραπέτες με αρκετές αποδράσεις στο ενεργητικό τους και για πολιτικούς κρατούμενους. Εκείνη την περίοδο πολλοί αναρχικοί στάλθηκαν σ’ αυτά τα κολαστήρια. Παρά την παραδεισένια […]