Έξι χρόνια πριν την καταστροφή του Τσερνομπίλ, αρκετοί χιλιάδες άνθρωποι κατέλαβαν το εργοτάξιο μίας εγκατάστασης πυρηνικών αποβλήτων στα δάση της Δυτικής Γερμανίας. Σ’ αυτές τις μέρες είχαν χτίσει έναν αυτοσχέδιο καταυλισμό και έτρεχαν γενικές συνελεύσεις και διαδηλώσεις. Τοπικοί αγρότες δώριζαν φαγητό, το οποίο παρασκευαζόταν και μοιραζόταν συλλογικά και τοπικοί πολιτικοί και διασημότητες πήγαν να βγάλουν λόγους. Οι καταληψίες από την πλευρά τους αντιπροσώπευαν ένα ευρύ αντιπροσωπευτικό δείγμα των Δυτικών Γερμανών: περιβαλλοντολόγοι, κάτοικοι προαστίων, μαθητές, αριστεροί, συνταξιούχοι και τοπικοί αγρότες ενώθηκαν για να αποτρέψουν την κατασκευή της εγκατάστασης αποθήκευσης αποβλήτων. Έχτισαν ξύλινα παρατηρητήρια, τοίχους, κοινόχρηστα οικήματα, και η κατεχόμενη περιοχή άρχισε […]
Ιστορία
Είτε το Black Block συνεχίζει ως τακτική είτε έχει εγκαταλειφθεί, έχει σίγουρα πετύχει το σκοπό του. Σε ορισμένα μέρη και στιγμές το Black Block ώθησε κόσμο στο να δράσει συλλογικά ενάντια στη βία του κράτους και του καπιταλισμού. Είναι σημαντικό ότι ούτε συνδεόμαστε μ’ αυτό νοσταλγικά σαν μια παλαιότερη τελετουργία ή παράδοση, ούτε και το απορρίπτουμε τελείως επειδή κάποιες φορές φαίνεται ακατάλληλο. Μάλλον θα πρέπει να συνεχίζουμε να δουλεύουμε για να εκπληρώσουμε τις ατομικές ανάγκες και επιθυμίες μας, μέσα από διάφορες τακτικές και αντικείμενα, καθώς είναι πιο κατάλληλα τη συγκεκριμένη στιγμή. Η κάλυψη των χαρακτηριστικών στο Black Block έχει το […]
Εισαγωγή, Λυσσασμένοι Προλετάριοι: Έχουμε συνηθίσει να ανεβάζουμε θεωρητικά και ιστορικά κείμενα πιο (αν μπορούμε να το πούμε έτσι) πολιτικά. Αυτή τη φορά μεταφράσαμε ένα ιστορικό κείμενο (σχεδόν όπως ήταν γραμμένο) για ένα πανκ φεστιβάλ που πραγματοποιούνταν στη Γερμανία. Αυτό το κάνουμε για τη διαφύλαξη της μνήμης, αλλά, όπως έχουμε γράψει και παλιότερα, για την προώθηση της αντικουλτούρας και των μουσικών μας. Πολιτικοποιημένο και αντι-πολιτικό το πανκ συνεχίζει να είναι εδώ. Όχι σε σελίδες ιστολογίων και βιβλίων, αλλά στο πραγματικό του πεδίο: στο ΔΡΟΜΟ.
Αναδημοσίευση από contrainfo Στις 19 Ιούλη συμπληρώνονται 75 χρόνια από την έναρξη της Ισπανικής Επανάστασης. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ο καπιταλισμός και το κράτος αντικαταστάθηκαν από την αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια και τον σεβασμό για τους άλλους. Εργάτες και αγρότες οι οποίοι είχαν επηρεαστεί βαθύτατα από τα αναρχικά ιδεώδη, λειτούργησαν την κοινωνία συλλογικά και πήραν ξανά στα χέρια τους τον έλεγχο των ζωών τους, της βιομηχανίας και της γης. Ένα κεντρικό ζήτημα της επανάστασης, ήταν ο αγώνας ενάντια σε μία προσπάθεια εγκαθίδρυσης του φασισμού στην Ισπανία. Θυμόμαστε τόσο τα εκπληκτικά επιτεύγματα όσο και τις τραγωδίες της Ισπανικής επανάστασης και προσπαθούμε […]
Αναδημοσίευση από Communisation Σύντομη ιστορία της Scalp-Reflex συνέχεια και τέλος Η ομάδα μας, η Scalp-Reflex[1], προχωρά σήμερα στην ανακοίνωση της διάλυσή της μετά από περισσότερα από 25 χρόνια ύπαρξης και δράσης στον χώρο της πολιτικής και της αντικουλτούρας του Παρισιού.
Μια θανάσιμη έκρηξη βόμβας το 1914 έγειρε ερωτήματα που αντηχούν ακόμα και σήμερα σχετικά με την εκπαίδευση. Στις 4 Ιουλίου, 1914, αναρχικοί από το Μοντέρνο Σχολείο της Νέας Υόρκης τοποθέτησαν μια βόμβα σε μία πολυκατοικία της Λέξινγκτον Άβενιου (Lexington Avenue). Οι εκδοχές σχετικά με το τι συνέβη, ποικίλουν. Επίσημες πηγές αναφέρουν πώς η βόμβα προοριζόταν για τον Τζον Ντέιβισον Ροκφέλλερ (John D. Rockefeller). Αντ’ αυτού, 4 σπουδαστές σκοτώθηκαν κατά λάθος.
16 Μάρτη 2003 – 16 Μάρτη 2013: Δέκα χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα-αντικαπιταλιστή συντρόφου Davide Cesare (Dax) που έπεσε μαχόμενος στο Μιλάνο με φασίστες μαχαιροβγάλτες. Το παρακάτω απόσπασμα δημοσιεύθηκε στο infoaut.org Μετάφραση: Προλεταριακή Πρωτοβουλία, Αθήνα 15 Μάρτη 2013. Dax: 10 χρόνια χωρίς εσένα, 10 χρόνια μ’ εσένα
Όπως είπε μια φορά ένας μπάτσος κατά τη διάρκεια της ζωής της, η Λούσι Πάρσονς (Lucy Parsons) είναι «πιο επικίνδυνη από χίλιους ταραξίες». Ήταν τόσο ισχυρή η αντιεξουσιαστική της παρουσία, που 62 χρόνια μετά το θάνατό της, το επαναστατικό πνεύμα της Λούσι Πάρσονς (1853-1942) εξακολουθεί να διεγείρει το μίσος της αστυνομίας του Σικάγο.
Αναδημοσίευση από το Πρακτορείο RIOTERS Όταν όλες οι ελπίδες για μια “δημοκρατική” ανάπτυξη και πλουτισμό που έφερε η ανεξαρτησία της Νιγηρίας και η ανακάλυψη τεράστιου ορυκτού πλούτου, βάλτωσαν στο γεμάτο πετρέλαιο υπέδαφος του Δέλτα του Νίγηρα, κατεστραμμένου πλέον από την άγρια εκμετάλλευση πολυεθνικών όπως η Shell, η Agip, η Chevron και της διεφθαρμένης κυβέρνησης. Κάτω απ’ τον μολυσμένο ουρανό και στις όχθες μιας θάλασσας που πλέον δε ζουν ψάρια, οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται ότι αν σκοπεύουν να επιβιώσουν, πρέπει πλέον να οπλιστούν. Η βία φέρνει βία. Κι όταν πέθανε κι η τελευταία ελπίδα, το “ή θα πολεμήσουμε ή θα […]
Εισαγωγή Λυσσασμένων Προλετάριων: Επειδή είμαστε πολιτικοποιημένοι/ες κι έχουμε και μία τάση για τη διάδοση της κουλτούρας μας θα προχωρήσουμε σε ένα κύκλο μεταφράσεων που θα ασχοληθεί με τις μουσικές μας και την «υπό»κουλτούρα που διαπνέει το προλεταριακό, αντικαπιταλιστικό κίνημα. Σκοπός αυτού του κύκλου, εκτός από την παρουσίαση των μουσικών, θα είναι να δώσει τα εργαλεία στο κίνημα ούτως ώστε να κινηθεί ακόμα πιο επιθετικά «διεκδικώντας» το χώρο του μέσα στην κοινωνική ζωή. Για να διεκδικηθεί αυτός ο χώρος θα πρέπει να προχωρήσουμε προς το τσάκισμα των φασιστών, του Κράτους, του Κεφαλαίου και όλων των υπαρχουσών κοινωνικών σχέσεων που έχουν δομηθεί […]