του Μαξ Νετλώ Ο Αναρχισμός δεν είναι πια νεαρός κι ίσως είναι η ώρα να αναρωτηθούμε γιατί, με όλη αυτή την ενέργεια που ξοδεύουμε για την προπαγάνδισή του, δε διασπείρεται γρηγορότερα. Ακόμα κι εκεί όπου η τοπική δραστηριότητα είναι μεγαλύτερη, τα αποτελέσματα είναι περιορισμένα, ενώ τεράστιες ζώνες επιρροής είναι ακόμα αδύνατο να αγγιχτούν έστω και λίγο. Στο πλαίσιο αυτού του ζητήματος, δε θα ασχοληθώ με το πρόβλημα του συνδικαλισμού, ο οποίος, απορροφώντας τόση ενέργεια Αναρχικών και συμπαθούντων, δεν μπορεί να θεωρηθεί πως καθαυτός προωθεί την υπόθεση της ορθότητας του Αναρχισμού, ανεξάρτητα από τα πλεονεκτήματα που έχει. Θα προσπαθήσω επίσης να […]
Θεωρία
26 posts
Αναδημοσίευση από ΑΙΧΜΗ Η παρακάτω επιστολή που συντάχθηκε από τον Ελιζέ Ρεκλύ απευθυνόταν στους συντάκτες της εφημερίδας la Huelga General της Βαρκελώνης, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να απευθύνεται σε κάθε νεότερο αναρχικό/αντιεξουσιαστή.
Ο πιο διάσημος λόγος του Γιόχαν Μόστ (1884) «Ανάμεσα στα κτήνη-αρπακτικά, ο άνθρωπος σίγουρα είναι το χειρότερο.» Η φράση αυτή, η οποία χρησιμοποιείται συχνά σήμερα, είσαι σχετικά αληθείς. Ο άνθρωπος όχι ως έχει, αλλά όταν συνδέεται με τον πλούτο είναι ένα κτήνος που αρπάζει. Όσο πιο πλούσιος τόσο μεγαλύτερη η δίψα του για περισσότερα. Μπορούμε να ονομάσουμε ένα τέτοιο κτήνος «το κτήνος της ιδιοκτησίας». Το κτήνος αυτό κυριαρχεί στη γη, σπέρνοντας τη μιζέρια στην ανθρωπότητα, και γίνεται όλο και πιο βάρβαρο και αδηφάγο όσο ο αποκαλούμενος ¨πολιτισμός¨ μας εξελίσσεται. Στο κείμενο που ακολουθεί θα διατυπώσουμε τα χαρακτηριστικά αυτού του κτήνους […]
Η συνέντευξη έγινε από αντιπρόσωπο της Columna Negra (CN) έπειτα από μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Monza της Ιταλίας στις 24-25 Νοέμβρη 2012˙ μία στιγμή που γίνονταν συζητήσεις που αφορούν την τρέχουσα καταστολή σε παγκόσμιο επίπεδο και την κατάσταση των Μαπούτσε, μεταξύ άλλων. Η πρώτη ανταλλαγή ιδεών με τον Αλφρέντο Μαρία Μπονάννο (AMB) μετατράπηκε σε αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω.
Η έννοια του ατομικισμού έχει διαφορετικές έννοιες στις αμερικάνικες και ρώσικες αντιλήψεις. Ένας ατομικιστής μπορεί να θεωρηθεί κάποιος ο οποίος δεν κατανοεί την ανάγκη να υπακούσει στην συλλογική βούληση, ή ένας ακλόνητος ηδονιστής, ή απλά ένας ασυμβίβαστος. Η πιο κοινή αντίληψη για τον ατομικισμό φαίνεται πως είναι αυτή μίας φιλοσοφίας απεριόριστης προσωπικής ελευθερίας, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα. Αυτή η φιλοσοφία, αν και πραγματική, δε θα ‘πρεπε να συγχέεται με τον αναρχικό ατομικισμό: οποιαδήποτε τέτοια κατανόηση είναι στην πραγματικότητα μια διαστρέβλωση της φιλοσοφίας του, η οποία κρατάει σαν ιεροφύλακας τη θεμελιώδη αντίληψη για την αξία κάθε ατόμου.
1 Η επιστήμη στην υπηρεσία του κεφαλαίου, του εμπορεύματος και του θεάματος, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η κεφαλαιοποιημένη γνώση, ο φετιχισμός της ρυτίδας και της μεθόδου, η αλλοτριωμένη εικόνα της ανθρώπινης σκέψης. Το ψευδομεγαλείο του ανθρώπου, οι παθητικές γνώσεις της μέτριας πραγματικότητάς του, είναι η μαγική αιτιολόγηση για ένα γένος σκλάβων.
Αναδημοσίευση από Eagainst.com Το ζήτημα της «μόλυνσης» είναι στη μόδα σήμερα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο είναι στη μόδα και η επανάσταση: αγκαλιάζει ολόκληρη τη ζωή της κοινωνίας και αναπαρίσταται απατηλά στο θέαμα. Είναι μια πληκτική φλυαρία στο πλαίσιο μιας πληθώρας εσφαλμένων γραπτών και συζητήσεων που προκαλούν σύγχυση, ενώ στην πραγματικότητα επιβάλλεται αναγκαστικά στους πάντες. Αναδεικνύεται παντού ως ιδεολογία, ενώ κερδίζει έδαφος ως πραγματική διαδικασία. Αυτές οι δύο ανταγωνιστικές κινήσεις – το ανώτερο στάδιο της εμπορευματικής παραγωγής και το σχέδιο της καθολικής της άρνησης, τα οποία είναι εξίσου πλούσια ως προς τις εσωτερικές τους αντιφάσεις – […]
Δημοσιεύτηκε στο “Mother Earth”, Vol. XII, No 12, Φεβρουάριος 1913 “Υπάρχουν κάπου ακόμη λαοί και αγέλες, όχι όμως σε μας, αδελφοί μου: σε μας υπάρχουν κράτη. Κράτος; Τι είναι αυτό; Εντάξει λοιπόν! Ανοίξτε τώρα τα αφτιά σας, γιατί θα σας πω ό,τι έχω να σας πω για τον θάνατο των λαών.
του Μπέντζαμιν Τάκερ Σκοπός μας είναι η κατάργηση, όχι μόνο όλων των υπαρχόντων Κρατών, αλλά του Κράτους του ίδιου. Δεν είναι αυτός ένας ευθύς και σαφώς προσδιορισμένος σκοπός; Δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία γι’ αυτό, και δεν υπάρχει καμία υπεκφυγή πάνω σ’ αυτό. Το λιγότερο που μπορούν να πουν για μας οι αντίπαλοί μας είναι ότι στεκόμαστε στο παζάρι της σκέψης και της δράσης, με μια τιμιότητα στη διαμαρτυρία και τις δηλώσεις μας.
Του Γιόχαν Μοστ και της Έμμα Γκόλντμαν Για τους περισσότερους Αμερικάνους η Αναρχία είναι μια κακόφημη λέξη˙ ένα άλλο όνομα για την ανομία, τη διαστροφή και το χάος. Οι Αναρχικοί θεωρούνται σαν ένα κοπάδι αχτένιστων, άπλυτων και άθλιων τυχοδιωκτών, που έχουν την τάση να σκοτώνουν τους πλούσιους και να μοιράζονται το κεφάλαιό τους. Η Αναρχία ωστόσο στην ουσία εκφράζει, για τους υποστηρικτές της, μια κοινωνική θεωρία η οποία αφορά την συνένωση των κοινωνικών τάξεων με την απουσία κάθε κυβέρνησης ανθρώπου από άνθρωπο˙ εν συντομία, εκφράζει την απόλυτη ατομική ελευθερία. Αν η έννοια της Αναρχίας έχει μέχρι τώρα ερμηνευθεί ως ένα […]