Μερικοί σύντροφοι μού έχουν θέσει το ακόλουθο ερώτημα: Πώς καταλαβαίνεις την επαναστατική πειθαρχία; Παίρνω την επαναστατική πειθαρχία για να της δώσω τη σημασία της αυτοπειθαρχίας του μεμονωμένου ατόμου στα πλαίσια μιας αυστηρά καθορισμένης συλλογικής δραστηριότητας εξίσου κατανεμημένης σε όλους, καθώς και τη σημασία της υπεύθυνης πολιτικής γραμμής των μελών εκείνης της συλλογικότητας που οδηγεί στην ακριβή συμφωνία μεταξύ της πράξης και της θεωρίας τους.
rabidproletarians
110 posts
Ο Άλμπερτ Μέλτσερ ήταν ένας από τους πιο υπομονετικούς και σεβαστούς πρωτεργάτες του διεθνούς αναρχικού κινήματος, κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Η εξηντάχρονη αφοσίωσή του πάνω στην οπτική και πρακτική του αναρχισμού επιβίωσε, τόσο κατά την κατάρρευση της Επανάστασης και του Εμφυλίου Πολέμου στην Ισπανία, όσο και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο˙ βοήθησε στην τροφοδότηση της ελευθεριακής ορμής των 60s – 70s και αντεπεξήλθε στις αντιδραστικές προκλήσεις του Θατσερισμού των 1980s και τον μετά-Ψυχρό Πόλεμο των 1990s.
Εν όψει της συνεχιζόμενης αστυνομικής βίας στο Φέργκιουσον, του Μιζούρι, σύντροφοι μας έχουν ζητήσει να δημοσιεύσουμε νέο υλικό για το πώς μπορούν όσοι παίρνουν μέρος σε διαδηλώσεις να προστατεύσουν τον εαυτό τους στο δρόμο. Αν συμμετέχετε σε επικίνδυνες διαδηλώσεις, ειδικά αν είστε μέλος μιας ομάδας στοχευμένης από την αστυνομική βία, παρακαλούμε να λάβετε μέτρα για να μειώσετε την πιθανότητα σύλληψης ή αναγνώρισης από την αστυνομία ή κάποιο άλλο κατασταλτικό φορέα. Να επιθυμείτε την ασφάλεια και την ελευθερία σας!
του Cesare Lombroso* Δημοσιεύτηκε στη Revue des Revues, 15 Φλεβάρη 1894 Κατά βάσιν, δεν είμαι διόλου αντίθετος στην επιβολή της θανατικής ποινής, όταν αυτή η ποινή εγγυάται τη ζωή πολλών ανθρώπων. Εν τούτοις, πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να μην εφαρμόζεται όταν έχουμε να κάνουμε με αναρχικούς. Αν είναι αναγκαίο να εξαφανίσουμε τους εκ γενετής εγκληματίες ή τους εγκληματίες τύπου Ραβασόλ, οι οποίοι κρύβονται πίσω από τη μάσκα του αναρχικού, θα έπρεπε αντιθέτως ν’αποφύγουμε τη θανατική ποινή σε βάρος των αναρχικών όπως ο Βαγιάν, στους οποίους η τάση προς το κακό ενδύεται μια αλτρουιστική μορφή και οι οποίοι, ακόμα […]
του Πετρ Κροπότκιν Αφήνοντας κατά μέρος το μεγάλο ζήτημα του «Εγκλήματος και Τιμωρίας» το οποίο απασχολεί τώρα τόσους εξέχοντες δικηγόρους και κοινωνιολόγους, θα περιορίσω τις παρατηρήσεις μου στο ερώτημα: «Οι φυλακές ανταποκρίνονται στο σκοπό τους, που είναι η μείωση του αριθμού των αντικοινωνικών ενεργειών;»
Του Τζεφ Σαντζ (Toronto-NEFAC) Εισαγωγή Τα προηγούμενα χρόνια διάφορα κοινωνικά κινήματα και περιβαλλοντικοί σχολιαστές είχαν αφιερώσει μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους σε προσπάθειες που υποστηρίζουν την κατάρρευση της ταξικής πάλης ως μια βιώσιμη δύναμη για κοινωνική αλλαγή (βλέπε Eckersley, 1990˙ Bowles and Gintis, 1987˙ Bookchin, 1993, 1997). Αυτοί οι συγγραφείς υποστήριζαν πως οι αναλύσεις της ταξικής πάλης ήταν ανίκανες να λογαριάσουν τον πλουραλισμό των μορφών που η ιεραρχία, η κυριαρχία και η καταπίεση παίρνουν στον προηγμένο καπιταλισμό, ή σε αυτό που προτιμούν να αποκαλούν «μετά-βιομηχανικές» κοινωνίες (Μπούκτσιν 1980, 1986). Υποστηρίζουν πως οι ταξικές αναλύσεις καθιστούν μια μονοδιάστατη απεικόνιση […]
Μερικές σημειώσεις πάνω στη δραστηριότητα των Αναρχικών στη Γερμανία λίγο πριν και λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους ναζί, συμπεριλαμβανομένων των αποπειρών δολοφονίας του Αδόλφου Χίτλερ. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Αμερικάνοι πήραν στην κατοχή τους τα αρχεία της αστυνομίας και όταν ανοίχτηκαν, ανακάλυψαν ότι μέσα στο χρόνο η αναρχική αντίσταση ήταν ιδιαίτερα μεγάλη. Ήταν ένα άκρως ενεργό και με επιρροή στην εργατική τάξη αναρχικό κίνημα που αναπτύχθηκε από τη προεδρία του Μπίσμαρκ μέχρι τη δικτατορία του Χίτλερ. Το αναρχικό κίνημα αγνοήθηκε από τους ιστορικούς επειδή οι εργάτες γενικά, όπως και οι γυναίκες πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν γι’ […]
του Αλεξάντερ Μπέργκμαν Ο Μάρτης είναι ένας ιστορικός μήνας: έχει παίξει συχνά πολύ σημαντικό ρόλο στον αγώνα της ανθρωπότητας ενάντια στις δυνάμεις της άγνοιας και της καταπίεσης. Αλλά το πιο σημαντικό γεγονός του Μάρτη της εποχής μας είναι συγκριτικά πρόσφατο. Έλαβε χώρα στη Ρωσία μόλις πριν από δέκα χρόνια, το 1921, και είναι γνωστό ως η Εξέγερση της Κρονστάνδης. Πολλά από τα χαρακτηριστικά της θυμίζουν μια άλλη ιστορική εξέγερση, αυτή του παρισινού προλεταριάτου στα 1870, γνωστής ως Κομμούνα του Παρισιού. Ο Μάρτης είναι η επέτειος τόσο της Παρισινής Κομμούνας όσο και της Εξέγερσης της Κρονστάνδης και είναι αξιοσημείωτο ότι τα […]
Τα πρώτα χρόνια Ο Γιόχαν Μόστ (MOST, Johann Joseph ) γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1846, στο Άουσμπουργκ της Γερμανίας. Τα παιδικά του χρόνια περιγράφονται, ακόμη κι απ’ τον ίδιο, ως δυσάρεστα. Έχασε τη μητέρα του πολύ μικρός και αναγκάστηκε να ζήσει με τον πατέρα και τη μητριά του, η οποία δεν τον συμπαθούσε. Στα παιδικά του χρόνια ανέπτυξε μια ασθένεια η οποία παραμόρφωσε το πρόσωπό του σε μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί απ’ τους συμμαθητές του τον κορόιδευαν. Αντιπάλεψε αυτές τις αντιξοότητες αφοσιωμένος στο διάβασμα. Αυτές οι δυστυχείς περιστάσεις των παιδικών του χρόνων θα μπορούσαν κάλλιστα να θεωρηθούν […]
Οι ξεχασμένοι Ολυμπιακοί αγώνες της Βαρκελώνης: Έξι χιλιάδες αθλητές από 22 χώρες πήγαν να ανταγωνιστούν στους εναλλακτικούς, από τους φασιστικούς Ολυμπιακούς αγώνες του Χίτλερ, το 1936. Μία μέρα πριν την τελετή έναρξης ξεκίνησε το πραξικόπημα των στρατιωτικών δυνάμεων, προκαλώντας την έναρξη του Εμφυλίου Πολέμου. Κάπως έτσι, η Ολυμπιάδα των Λαών ακυρώθηκε.