Αριθμητικά, οι αυτο-προσδιοριζόμενοι αναρχικοί στη Ρωσία την περίοδο της Οκτωβριανής Επανάστασης δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυροί, αφού το κίνημα μόλις ξεκινούσε, ενώ ο επαναστατικός συνδικαλισμός ομοίως βλάσταινε τότε, και ο πιο ριζοσπαστικός παράγοντας κομματικής πολιτικής, οι Αριστεροί Σοσιαλεπαναστάτες, ήταν σχετικά αδύναμοι σε σχέση με τους Μπολσεβίκους. Πέρα απ’ αυτό, οι Αριστεροί Σοσιαλεπαναστάτες ήταν στην πραγματικότητα σε συνασπισμό με το κυβερνών Μπολσεβίκικο Κόμμα από τον Κόκκινο Οκτώβρη έως τον Ιούλη του 1918, οπότε και προσπάθησαν να ανατρέψουν τους πρώην συμμάχους τους. Ο Βολίν επισημαίνει πως αν οι αναρχικοί και οι αναρχοσυνδικαλιστές είχαν περισσότερο χρόνο από αυτόν που τους δόθηκε ως την επίθεση των Μπολσεβίκων, τον Απρίλη του 1918, θα μπορούσαν πιθανότατα να έχουν εμπνεύσει τις μάζες να συνεχίσουν με τόλμη ούτως ώστε να επιτευχθεί από την Επανάσταση το σχέδιο για την ελεύθερη πρωτοβουλία και την αυτοοργάνωση. Ωστόσο παρατηρεί με απογοήτευση ότι κατά την επιστροφή του στην Πετρούπολη, από την εξορία, τον Ιούλη του 1917 πως «τον πέμπτο μήνα μιας μεγάλης επανάστασης, ούτε μία Αναρχική εφημερίδα, ούτε μια Αναρχική φωνή δεν προσπάθησε να ακουστεί στην πρωτεύουσα της χώρας. Κι αυτό στον αντίποδα της, σχεδόν αστείρευτης, δραστηριότητας των Μπολσεβίκων.» ↓ Read the rest of this entry…
Posts Tagged αναρχικοί
Ο ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ
Εισαγωγή του Robert Graham:
Ο Gabriel Kuhn είναι συγγραφέας και συντάκτης πολυάριθμων κειμένων σχετικά με τον αναρχισμό, την εξέγερση και την επανάσταση, συμπεριλαμβανομένων των Ποδόσφαιρο εναντίον Κράτους: Αντιμετώπιση του Ποδοσφαίρου και Ριζοσπαστική Πολιτική, Ζωή κάτω απ’ το Jolly Roger: Αντανακλάσεις της Χρυσής Εποχής της Πειρατείας, μια συλλογή από τον Gustav Landauer, Επανάσταση και Άλλα Κείμενα: Μια Πολιτική Ανάγνωση, του Erich Mühsam, Απελευθερώνοντας την Κοινωνία από το Κράτος και Άλλα Κείμενα: Μια Πολιτική Ανάγνωση, και Όλη η Δύναμη στα Συμβούλια! Μια Καταγραφή της Ιστορίας της Γερμανικής Επανάστασης του 1918-1919. Έχει blog στο PM Press, τον κυριότερο εκδότη του. Τα ακόλουθα αποσπάσματα είναι από το άρθρο του, «Η Επανάσταση Είναι Κάτι Περισσότερο Από Μια Λέξη: 23 Θέσεις Για Τον Αναρχισμό». Σκέφτηκα ότι ήταν μια χρήσιμη συμβολή στη παρούσα κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι αναρχικοί, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ. Περιέλαβα μερικά κείμενα του Gustav Landauer από τον Πρώτο Τόμο του Αναρχισμού: Μια καταγραφή της ιστορίας των Ελευθεριακών ιδεών. Αναλύω τις ρίζες του αναρχικού κινήματος μέσα από τους αγώνες και τις συζητήσεις της Διεθνούς Ένωσης Εργατών (γνωστή και ως «Πρώτη Διεθνής») «Δεν φοβόμαστε την αναρχία – την επικαλούμαστε»: Η Πρώτη Διεθνής και η προέλευση του Κινήματος αναρχικών.
ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΩΝ ΔΕΚΑΕΞΙ
Χάρτης φτιαγμένος το 1915 στο Άμστερνταμ δια χειρός Senefelder: “Το Ψυχιατρικό Άσυλο (Παλιό Τραγούδι, Καινούριος Τόνος)”
Από διάφορες πλευρές υψώνονται φωνές για να απαιτήσουν την άμεση ειρήνη. Έχει υπάρξει αρκετή αιματοχυσία, λένε, αρκετή καταστροφή, και είναι ώρα να τελειώνουν τα πράγματα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Περισσότερο από οποιονδήποτε, και για μεγάλο χρονικό διάστημα, εμείς και τα περιοδικά μας ήμασταν ενάντια σε οποιονδήποτε επιθετικό πόλεμο μεταξύ των λαών, κι ενάντια στο μιλιταρισμό, ανεξαρτήτως της στολής που φορά, αυτοκρατορικής ή ρεπουμπλικανικής. Έτσι, θα βρισκόμασταν σε ευχάριστη θέση αν βλέπαμε τις συνθήκες ειρήνης να συζητιούνται (αν ήταν δυνατό) από τους Ευρωπαίους εργάτες από κοινού, σε ένα διεθνές συνέδριο. Ειδικά αφού ο γερμανικός λαός αφέθηκε να εξαπατηθεί τον Αύγουστο του 1914, κι αν στα αλήθεια πίστεψε πως κινητοποιήθηκε για την άμυνα του εδάφους του, είχε το χρόνο για να συνειδητοποιήσει πως είχε εξαπατηθεί για να ξεκινήσει για έναν πόλεμο κατακτητικό. ↓ Read the rest of this entry…
Διεθνές Αναρχικό Μανιφέστο για τον Πόλεμο
ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΤΑΞΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Η ΕΥΡΩΠΗ ΦΛΕΓΕΤΑΙ, ΔΩΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΤΡΕΣ εμπλέκονται στην πιο φρικτή σφαγή που έχει καταγράψει ποτέ η ιστορία· εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά με δάκρυα στα μάτια· η οικονομική, πνευματική και ηθική ζωή επτά μεγάλων λαών έχει βάναυσα διακοπεί, και η απειλή μεγαλώνει όλο και περισσότερο, κάθε μέρα, με νέες στρατιωτικές επιπλοκές – έτσι παρουσιάζεται, για επτά μήνες, αυτό το επώδυνο, σπαρακτικό, και απεχθές θέαμα από τον πολιτισμένο κόσμο. ↓ Read the rest of this entry…
Αυτή είναι μια έκθεση των σημειώσεων της ομιλίας που πραγματοποιήθηκε το 2014 στο Λονδίνο στην Έκθεση Αναρχικού Βιβλίου. Βασίζεται, φυσικά, στο έργο που έκανα πάνω στο Direct Struggle Against Capital: A Peter Kropotkin Anthology. Ένα πρόσφατα μεταφρασμένο άρθρο από τον Κροπότκιν το Μάιο του 1890 («Η δράση των μαζών και το άτομο») επισυνάπτεται. ↓ Read the rest of this entry…
Αυτή είναι μια μικρή συλλογή αναμνήσεων του Μπακούνιν από διάφορα γράμματα για τις εντυπώσεις του για τον Καρλ Μαρξ και τον Φρίντριχ Ένγκελς. Τα αποσπάσματα αυτά συλλέχθηκαν από το “Bakunin on Anarchy” [στμ. της πηγής], εκτός αυτού που αφορά το Das Kapital [το Κεφάλαιο], που προέρχεται από τη δεύτερη υποσημείωση στο ” Bakunins’ The Capitalist System”.
του Ερρίκο Μαλατέστα
Σε πρόσφατο άρθρο του ο Νέτλω υποστηρίζει πως ο λόγος, ή τουλάχιστον ένας από τους λόγους που, μετά από τόσα χρόνια προπαγάνδας, αγώνα και θυσιών, ο Αναρχισμός δεν έχει καταφέρει να ελκύσει τη μεγάλη μάζα του λαού και να τον εμπνεύσει να εξεγερθεί, δίνει την ψευδή εικόνα πως οι αναρχικοί των δύο «σχολών», του Κομμουνισμού και του Ατομικισμού, έχουν θέσει την οικονομική τους θεωρία ως τη μοναδική λύση για το κοινωνικό πρόβλημα και δεν έχουν, ως αποτέλεσμα, καταφέρει να πείσουν τους ανθρώπους πως τα ιδεώδη τους μπορούν να πραγματοποιηθούν. ↓ Read the rest of this entry…
Ένα σημαντικό γεγονός, μα άγνωστο για πολλούς στην Ελλάδα, συνέβη στις αρχές του 1883 στη Γαλλία. Μια δίκη πενήντα δύο Αναρχικών, που θα μπορούσαμε να πούμε πως καθόρισε την πορεία του κινήματός μας. Δεν έχουμε πρόθεση να παρουσιάσουμε απλά τις τοποθετήσεις στη δίκη, αλλά να μεταφέρουμε (όσο είναι αυτό δυνατόν) το κλίμα της εποχής και τη σημασία της δίκης για το μέλλον. Θα αφήσουμε λοιπόν τον Κροπότκιν, το πρόσωπο της δίκης, να μας αφηγηθεί αυτή την ιστορία:
Ο Άλμπερτ Μέλτσερ ήταν ένας από τους πιο υπομονετικούς και σεβαστούς πρωτεργάτες του διεθνούς αναρχικού κινήματος, κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Η εξηντάχρονη αφοσίωσή του πάνω στην οπτική και πρακτική του αναρχισμού επιβίωσε, τόσο κατά την κατάρρευση της Επανάστασης και του Εμφυλίου Πολέμου στην Ισπανία, όσο και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο˙ βοήθησε στην τροφοδότηση της ελευθεριακής ορμής των 60s – 70s και αντεπεξήλθε στις αντιδραστικές προκλήσεις του Θατσερισμού των 1980s και τον μετά-Ψυχρό Πόλεμο των 1990s.
Ο Άλμπερτ Μέλτσερ με τον Στιούαρτ Κρίστι στο Λονδίνο το 1975
