Η έννοια του ατομικισμού έχει διαφορετικές έννοιες στις αμερικάνικες και ρώσικες αντιλήψεις. Ένας ατομικιστής μπορεί να θεωρηθεί κάποιος ο οποίος δεν κατανοεί την ανάγκη να υπακούσει στην συλλογική βούληση, ή ένας ακλόνητος ηδονιστής, ή απλά ένας ασυμβίβαστος. Η πιο κοινή αντίληψη για τον ατομικισμό φαίνεται πως είναι αυτή μίας φιλοσοφίας απεριόριστης προσωπικής ελευθερίας, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα. Αυτή η φιλοσοφία, αν και πραγματική, δε θα ‘πρεπε να συγχέεται με τον αναρχικό ατομικισμό: οποιαδήποτε τέτοια κατανόηση είναι στην πραγματικότητα μια διαστρέβλωση της φιλοσοφίας του, η οποία κρατάει σαν ιεροφύλακας τη θεμελιώδη αντίληψη για την αξία κάθε ατόμου.
αναρχική θεώρηση
16 posts
του Μπέντζαμιν Τάκερ Σκοπός μας είναι η κατάργηση, όχι μόνο όλων των υπαρχόντων Κρατών, αλλά του Κράτους του ίδιου. Δεν είναι αυτός ένας ευθύς και σαφώς προσδιορισμένος σκοπός; Δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία γι’ αυτό, και δεν υπάρχει καμία υπεκφυγή πάνω σ’ αυτό. Το λιγότερο που μπορούν να πουν για μας οι αντίπαλοί μας είναι ότι στεκόμαστε στο παζάρι της σκέψης και της δράσης, με μια τιμιότητα στη διαμαρτυρία και τις δηλώσεις μας.
Του Γιόχαν Μοστ και της Έμμα Γκόλντμαν Για τους περισσότερους Αμερικάνους η Αναρχία είναι μια κακόφημη λέξη˙ ένα άλλο όνομα για την ανομία, τη διαστροφή και το χάος. Οι Αναρχικοί θεωρούνται σαν ένα κοπάδι αχτένιστων, άπλυτων και άθλιων τυχοδιωκτών, που έχουν την τάση να σκοτώνουν τους πλούσιους και να μοιράζονται το κεφάλαιό τους. Η Αναρχία ωστόσο στην ουσία εκφράζει, για τους υποστηρικτές της, μια κοινωνική θεωρία η οποία αφορά την συνένωση των κοινωνικών τάξεων με την απουσία κάθε κυβέρνησης ανθρώπου από άνθρωπο˙ εν συντομία, εκφράζει την απόλυτη ατομική ελευθερία. Αν η έννοια της Αναρχίας έχει μέχρι τώρα ερμηνευθεί ως ένα […]
του Ερρίκο Μαλατέστα Αναρχική Προπαγάνδα Θα πρέπει να γίνει αποδεκτό πως εμείς οι αναρχικοί, διατυπώνοντας αυτό που θέλουμε απ’ την μελλοντική κοινωνία το να είναι, δηλαδή, μια κοινωνία χωρίς αφεντικά και χωρίς αστυφύλακες, το έχουμε, σε γενικές γραμμές, κάνει να φαίνεται λίγο υπερβολικά εύκολο. Ενώ από τη μία κατηγορούμε τους αντιπάλους μας γιατί τους είναι αδύνατο να σκεφτούν πέρα από τις υπάρχουσες συνθήκες και γιατί βρίσκουν τον κομμουνισμό και την Αναρχία ανέφικτα, επειδή φαντάζονται πως ο άνθρωπος θα πρέπει να παραμείνει όπως είναι σήμερα, με όλη του τη χαμέρπεια, με όλες του τις κακίες και τους φόβους του, ακόμα […]
Με μια ματιά: Οι Αναρχο-πριμιτιβιστές, αντί να επιδιώκουν την καταστροφή των πάντων, προσπαθούν να περιορίσουν την ανθρωπόκαινο εποχή(1) και την μαζική εξαφάνιση που προωθείται με τον τεχνολογικό-βιομηχανικό πολιτισμό που συνεχίζεται αυτή ακριβώς τη στιγμή, με καταστροφικές συνέπειες. Το βασικό πρόβλημα με τον αναρχοπριμιτιβισμό είναι πως έχει συκοφαντηθεί εξαιτίας της άγνοιας και προωθήθηκε σαν μια ιδεολογία «φανατικής καθαρότητας». Με το πέρασμα των χρόνων και έχοντας κατά νου την κριτική στον πρωτογονισμό (ή τουλάχιστον στο πίσω μέρος του μυαλό μου) είναι ξεκάθαρο πλέον σ’ εμένα πως συχνά είναι παρεξηγημένη έννοια τόσο από αυτούς που τον κατακρίνουν όσο και από τους υποστηρικτές […]
«Τι συμβαίνει με την ανθρώπινη φύση;» Οι αναρχικοί όχι μόνο δεν αγνοούν την «ανθρώπινη φύση», αλλά έχουν και τη μόνη πολιτική θεωρία που αντιμετωπίζει αυτή την έννοια με βαθιά σκέψη και προβληματισμό. Πολύ συχνά, η «ανθρώπινη φύση» εγείρεται ως ύστατη γραμμή άμυνας σ’ ένα επιχείρημα εναντίον του αναρχισμού, επειδή πιστεύεται πως δεν επιδέχεται απάντησης. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει. Πρώτα απ’ όλα, η ανθρώπινη φύση είναι πολυσύνθετο πράγμα. Εάν με την ανθρώπινη φύση νοείται το «τι κάνουν οι άνθρωποι», γίνεται προφανές πως η ανθρώπινη φύση είναι αντιφατική – αγάπη και μίσος, ευσπλαχνία και απονιά, ειρήνη και βία, και ούτω καθεξής, όλα […]