Ένα σημαντικό γεγονός, μα άγνωστο για πολλούς στην Ελλάδα, συνέβη στις αρχές του 1883 στη Γαλλία. Μια δίκη πενήντα δύο Αναρχικών, που θα μπορούσαμε να πούμε πως καθόρισε την πορεία του κινήματός μας. Δεν έχουμε πρόθεση να παρουσιάσουμε απλά τις τοποθετήσεις στη δίκη, αλλά να μεταφέρουμε (όσο είναι αυτό δυνατόν) το κλίμα της εποχής και τη σημασία της δίκης για το μέλλον. Θα αφήσουμε λοιπόν τον Κροπότκιν, το πρόσωπο της δίκης, να μας αφηγηθεί αυτή την ιστορία:
Ζωή
Εν όψει της συνεχιζόμενης αστυνομικής βίας στο Φέργκιουσον, του Μιζούρι, σύντροφοι μας έχουν ζητήσει να δημοσιεύσουμε νέο υλικό για το πώς μπορούν όσοι παίρνουν μέρος σε διαδηλώσεις να προστατεύσουν τον εαυτό τους στο δρόμο. Αν συμμετέχετε σε επικίνδυνες διαδηλώσεις, ειδικά αν είστε μέλος μιας ομάδας στοχευμένης από την αστυνομική βία, παρακαλούμε να λάβετε μέτρα για να μειώσετε την πιθανότητα σύλληψης ή αναγνώρισης από την αστυνομία ή κάποιο άλλο κατασταλτικό φορέα. Να επιθυμείτε την ασφάλεια και την ελευθερία σας!
του Αλεξάντερ Μπέργκμαν Ο Μάρτης είναι ένας ιστορικός μήνας: έχει παίξει συχνά πολύ σημαντικό ρόλο στον αγώνα της ανθρωπότητας ενάντια στις δυνάμεις της άγνοιας και της καταπίεσης. Αλλά το πιο σημαντικό γεγονός του Μάρτη της εποχής μας είναι συγκριτικά πρόσφατο. Έλαβε χώρα στη Ρωσία μόλις πριν από δέκα χρόνια, το 1921, και είναι γνωστό ως η Εξέγερση της Κρονστάνδης. Πολλά από τα χαρακτηριστικά της θυμίζουν μια άλλη ιστορική εξέγερση, αυτή του παρισινού προλεταριάτου στα 1870, γνωστής ως Κομμούνα του Παρισιού. Ο Μάρτης είναι η επέτειος τόσο της Παρισινής Κομμούνας όσο και της Εξέγερσης της Κρονστάνδης και είναι αξιοσημείωτο ότι τα […]
Τα πρώτα χρόνια Ο Γιόχαν Μόστ (MOST, Johann Joseph ) γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1846, στο Άουσμπουργκ της Γερμανίας. Τα παιδικά του χρόνια περιγράφονται, ακόμη κι απ’ τον ίδιο, ως δυσάρεστα. Έχασε τη μητέρα του πολύ μικρός και αναγκάστηκε να ζήσει με τον πατέρα και τη μητριά του, η οποία δεν τον συμπαθούσε. Στα παιδικά του χρόνια ανέπτυξε μια ασθένεια η οποία παραμόρφωσε το πρόσωπό του σε μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί απ’ τους συμμαθητές του τον κορόιδευαν. Αντιπάλεψε αυτές τις αντιξοότητες αφοσιωμένος στο διάβασμα. Αυτές οι δυστυχείς περιστάσεις των παιδικών του χρόνων θα μπορούσαν κάλλιστα να θεωρηθούν […]
του Ντέιβιντ Γκράμπερ Το έτος 1930 ο John Maynard Keynes (Κέυνς) προέβλεψε πως στο τέλος του αιώνα η τεχνολογία θα είχε προχωρήσει αρκετά, έτσι ώστε σε χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία και οι Η.Π.Α, οι ώρες εργασίας θα μειωνόταν για όλους στις 15 την εβδομάδα. Υπάρχει κάθε λόγος να πιστέψει κανείς πως είχε δίκιο. Με όρους τεχνολογίας, είμαστε αρκετά ικανοί έτσι ώστε να φέρουμε εις πέρας αυτό το στόχο. Κάτι τέτοιο όμως δε συνέβη ποτέ μέχρι και τις μέρες μας. Αντιθέτως, η τεχνολογία ορθώνεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να εφευρίσκονται τρόποι για να δουλεύουμε όλοι μας περισσότερο. Για να […]
Εισαγωγή, Λυσσασμένοι Προλετάριοι: Έχουμε συνηθίσει να ανεβάζουμε θεωρητικά και ιστορικά κείμενα πιο (αν μπορούμε να το πούμε έτσι) πολιτικά. Αυτή τη φορά μεταφράσαμε ένα ιστορικό κείμενο (σχεδόν όπως ήταν γραμμένο) για ένα πανκ φεστιβάλ που πραγματοποιούνταν στη Γερμανία. Αυτό το κάνουμε για τη διαφύλαξη της μνήμης, αλλά, όπως έχουμε γράψει και παλιότερα, για την προώθηση της αντικουλτούρας και των μουσικών μας. Πολιτικοποιημένο και αντι-πολιτικό το πανκ συνεχίζει να είναι εδώ. Όχι σε σελίδες ιστολογίων και βιβλίων, αλλά στο πραγματικό του πεδίο: στο ΔΡΟΜΟ.
Ο πιο διάσημος λόγος του Γιόχαν Μόστ (1884) «Ανάμεσα στα κτήνη-αρπακτικά, ο άνθρωπος σίγουρα είναι το χειρότερο.» Η φράση αυτή, η οποία χρησιμοποιείται συχνά σήμερα, είσαι σχετικά αληθείς. Ο άνθρωπος όχι ως έχει, αλλά όταν συνδέεται με τον πλούτο είναι ένα κτήνος που αρπάζει. Όσο πιο πλούσιος τόσο μεγαλύτερη η δίψα του για περισσότερα. Μπορούμε να ονομάσουμε ένα τέτοιο κτήνος «το κτήνος της ιδιοκτησίας». Το κτήνος αυτό κυριαρχεί στη γη, σπέρνοντας τη μιζέρια στην ανθρωπότητα, και γίνεται όλο και πιο βάρβαρο και αδηφάγο όσο ο αποκαλούμενος ¨πολιτισμός¨ μας εξελίσσεται. Στο κείμενο που ακολουθεί θα διατυπώσουμε τα χαρακτηριστικά αυτού του κτήνους […]
1 Η επιστήμη στην υπηρεσία του κεφαλαίου, του εμπορεύματος και του θεάματος, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η κεφαλαιοποιημένη γνώση, ο φετιχισμός της ρυτίδας και της μεθόδου, η αλλοτριωμένη εικόνα της ανθρώπινης σκέψης. Το ψευδομεγαλείο του ανθρώπου, οι παθητικές γνώσεις της μέτριας πραγματικότητάς του, είναι η μαγική αιτιολόγηση για ένα γένος σκλάβων.
Αναδημοσίευση από Eagainst.com Το ζήτημα της «μόλυνσης» είναι στη μόδα σήμερα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο είναι στη μόδα και η επανάσταση: αγκαλιάζει ολόκληρη τη ζωή της κοινωνίας και αναπαρίσταται απατηλά στο θέαμα. Είναι μια πληκτική φλυαρία στο πλαίσιο μιας πληθώρας εσφαλμένων γραπτών και συζητήσεων που προκαλούν σύγχυση, ενώ στην πραγματικότητα επιβάλλεται αναγκαστικά στους πάντες. Αναδεικνύεται παντού ως ιδεολογία, ενώ κερδίζει έδαφος ως πραγματική διαδικασία. Αυτές οι δύο ανταγωνιστικές κινήσεις – το ανώτερο στάδιο της εμπορευματικής παραγωγής και το σχέδιο της καθολικής της άρνησης, τα οποία είναι εξίσου πλούσια ως προς τις εσωτερικές τους αντιφάσεις – […]
Αναδημοσίευση από το Πρακτορείο RIOTERS Όταν όλες οι ελπίδες για μια “δημοκρατική” ανάπτυξη και πλουτισμό που έφερε η ανεξαρτησία της Νιγηρίας και η ανακάλυψη τεράστιου ορυκτού πλούτου, βάλτωσαν στο γεμάτο πετρέλαιο υπέδαφος του Δέλτα του Νίγηρα, κατεστραμμένου πλέον από την άγρια εκμετάλλευση πολυεθνικών όπως η Shell, η Agip, η Chevron και της διεφθαρμένης κυβέρνησης. Κάτω απ’ τον μολυσμένο ουρανό και στις όχθες μιας θάλασσας που πλέον δε ζουν ψάρια, οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται ότι αν σκοπεύουν να επιβιώσουν, πρέπει πλέον να οπλιστούν. Η βία φέρνει βία. Κι όταν πέθανε κι η τελευταία ελπίδα, το “ή θα πολεμήσουμε ή θα […]