Του Georgi Khadzhiev και μετάφραση του Will FirthΜακεδονία και Θράκη, 1903. Η οθωμανική τουρκική αυτοκρατορία βρισκόταν σε παρακμή. Για αιώνες οι αρχές εξουσίαζαν με αυταρχικότητα, φορολογώντας και επιβάλλοντας κυρώσεις, αλλά ταυτόχρονα επιτρέποντας, στις περισσότερες περιπτώσεις, στους υποτελείς να μιλούν την δική τους γλώσσα και να ασκούν την δική τους θρησκεία. Τώρα, ωστόσο, ήταν περίοδος κρίσης. Τα σύνορα της Αυτοκρατορίας έχαναν έδαφος και η Οθωμανική κυριαρχία γινόταν ολοένα και πιο σκληρή και αυταρχική. Το φάντασμα των απελευθερωτικών αγώνων στοίχειωνε τις οθωμανικές κτήσεις που συρρικνώνονταν στα νότια Βαλκάνια. Κάθε εξέγερση που καταπνίγονταν βίαια ακολουθούνταν από μια νέα όπως συνέβαινε για ολόκληρες γενιές. […]
Ιστορία
44 posts
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΚΣΤΑΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ Ας έχουμε λοιπόν εμπιστοσύνη στο αιώνιο Πνεύμα που δεν καταστρέφει και δεν εκμηδενίζει παρά μόνο γιατί αυτό είναι η ανεξάντλητη πηγή, που αιώνια δημιουργεί κάθε ζωή. Η ηδονή της καταστροφής είναι ταυτόχρονα μια δημιουργική ηδονή!–Μ. Μπακούνιν, Η Αντίδραση στη Γερμανία, 1842Η αφίσα αυτή συνδυάζει εικόνα και κείμενο από τους προγόνους μας, αποκρυσταλλώνοντας το πως οι προηγούμενες γενιές αναρχικών αντιλαμβάνονταν τη σχέση μεταξύ της αντίστασης και της δόμησης εναλλακτικών στο υπάρχον· μεταξύ καταστροφής και δημιουργίας. Παρακάτω ιχνηλατούμε την ιστορία κάθε στοιχείου της αφίσας.
του Πιοτρ Κροπότκιν1 I. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣΤο 1883, όταν Αγγλία, Γερμανία, Αυστρία και Ρουμανία, εκμεταλλευόμενες την απομόνωση της Γαλλίας, συνασπίστηκαν ενάντια στη Ρωσία, κι ένας τρομερός Ευρωπαϊκός πόλεμος ήταν έτοιμος να ξεσπάσει, επισημάναμε στη Révolté ποια ήταν τα πραγματικά κίνητρα για τον ανταγωνισμό μεταξύ των Κρατών και των πολέμων που προκύπτουν από αυτά.Η αιτία των σύγχρονων πολέμων είναι πάντοτε ο ανταγωνισμός για τις αγορές και το δικαίωμα της εκμετάλλευσης βιομηχανικά καθυστερημένων εθνών. Στην Ευρώπη δεν πολεμούμε πια για την τιμή των βασιλιάδων. Τοποθετούνται στρατοί ο ένας ενάντια στον άλλο για την τιμή των βασιλιάδων. Οι παντοδύναμοι των Rothschild, των Schneider, της Worshipful […]
Του Trivo Indic (1)ΠροέλευσηΟι αναρχικές ιδέες ήρθαν στο προσκήνιο στο Γιουγκοσλαβικό έδαφος κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, μέσω Γιουγκοσλάβων που είχαν δουλέψει ή σπουδάσει στις ευρωπαϊκές χώρες, όπου το εργατικό κίνημα ήταν δυνατό. Ενώ μελετούσε νομική και οικονομικά στο Μόναχο και τη Ζυρίχη, ο Σέρβος σοσιαλιστής Ζίβογιν Ζούγιοβιτς [Živojin Žujovič, 1838-1870 (2)] έγινε ένας απ’ τους πρώτους ανθρώπους που ενστερνίστηκαν τις ιδέες του Προυντόν. Υπήρξε ο πρώτος Σέρβος σοσιαλιστής και μέντορας του Σβέτοζαρ Μάρκοβιτς [Svetozar Marković, 1846-1875], ενός θεωρητικού και οργανωτή του σερβικού εργατικού κινήματος. Υπήρχε μια αξιοσημείωτη αποικία νοτίων Σλάβων φοιτητών κιι επαναστατών στην Ελβετία, που κρατούσε […]
του Pierre van Paassen (1)Όταν ξαναεπισκέφτηκα τη Βαρκελώνη τρεις μήνες αργότερα [στμ. μετά τον Ιούλη του 1936], δεν είχε απομείνει ούτε ίχνος αναταραχής. Το παλιό καθεστώς είχε παραμεριστεί από τη νέα τάξη πραγμάτων. Τα θέατρα είχαν ξανανοίξει. Το δίκτυο συγκοινωνιών, συμπεριλαμβανομένων τόσο των ταξί όσο και του υπόγειου σιδηρόδρομου, λειτουργούσε κανονικά και η τροφή ήταν άφθονη. Αλλά, η ατμόσφαιρα της ψεύτικης Μονμάρτης στη γειτονιά του Παραλέλο, είχε εξαφανιστεί ολοκληρωτικά. Μπορούσες να περπατήσεις στη γειτονιά που ήταν γνωστή ως η Κινέζικη Πόλη χωρίς μια στρατιά από νταβατζήδες, πόρνες και βαποράκια να σε τριγυρίζουν. Τα μπουρδέλα, τα κλαμπ, τα καζίνο, τα στριπτιτζάδικα, […]
Το 2010 το Alexander Berkman Social Club και η Βιβλιοθήκη Kate Sharpley εξέδωσαν το «Μια Τραγική Ακολουθία: Ο Αλεξάντερ Μπέρκμαν και η Βοήθεια στους Ρώσσους Φυλακισμένους». Το βιβλίο πραγματεύεται την ιστορία της προσπάθειας των αναρχικών για αλληλεγγύη με τους συντρόφους τους στην Σοβιετική Ένωση (αρχικά μέσω της Μικτής Επιτροπής Αναρχικών και Σοσιαλιστών Επαναστατών και αργότερα μέσω της αναρχοσυνδικαλιστικής Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων). Αυτά τα ενημερωτικά δελτία, δημοσιευμένα μεταξύ του 1923 και του 1932, φωτίζουν την εξέλιξη της μπολσεβίκικης καταστολής ανά τα χρόνια. Παράλληλα όμως δείχνουν πως και γιατί η αλληλεγγύη ήταν ζωτικής σημασίας για τους φυλακισμένους και τους εξόριστους επαναστάτες, πως […]
Τον Μάη του 1898 στρατεύματα ανοίγουν πυρ εναντίον πλήθους εξεγερμένων εργατών κι εργατριών στους δρόμους του Μιλάνου. Ο στρατηγός Μπάβα-Μπεκκάρις, που έδωσε την εντολή για τη μαζική σφαγή, παρασημοφορείται μεγαλοπρεπώς απ’ το μονάρχη. Ο αναρχικός Γκαετάνο Μπρέσι, γεννημένος στην Ιταλία το 1869, είναι κιόλας εμιγκρές στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν πληροφορείται τα καθέκαστα. Το βάζει σκοπό να γυρίσει στην Ιταλία, αποφασισμένος να ξεκάνει την ανώτατη αρχή του καθεστώτος, όμως δεν αποκαλύπτει το σχέδιό του σε κανέναν, ούτε καν στον άμεσο περίγυρό του.
Η οικογένεια Κρούσετ στην Αντίσταση (Γερμανοί Αναρχικοί Ενάντια στους Ναζί)Του Andreas GrafΗ Ελεύθερη Ένωση των Εργαζομένων της Γερμανίας (FAUD) ιδρύθηκε στα 1919, διαχωρίστηκε από τις υπόλοιπες μικρές οργανώσεις που προέκυψαν από τις διασπάσεις των KPD (Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας) και SPD (Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα) και αντιπροσώπευσε την αυτόνομη κατεύθυνση του εργατικού κινήματος που οι ρίζες του βρίσκονταν πίσω στο 19ο αιώνα. Είχε την αντίληψη πως είναι, την ίδια στιγμή, μια οργάνωση για την οικονομική πάλη όπως κι ένα ριζοσπαστικό πολιτιστικό κίνημα, αντιτιθέμενο τόσο στο KPD όσο και στο SPD.Προς το τέλος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης αυτός ο οργανωμένος αναρχισμός των εργαζομένων […]
Αυτή είναι μια αναθεωρημένη έκδοση ενός κειμένου που αρχικά εμφανίστηκε στο τεύχος 7 του περιοδικού μας “Rolling Thunder”. Μπορείτε να κατεβάσετε ελεύθερα τα περισσότερα άλμπουμ που έχει εκδώσει το CrimethInc από το 1996. Από τον Victor Jara στους Public Enemy, η μουσική έχει παίξει έναν κεντρικό ρόλο σε αμέτρητες κουλτούρες αντίστασης. Ένα μεγάλο ποσοστό από αυτές που συμμετείχαν στο αναρχικό κίνημα μεταξύ του 1978 και του 2010 ήταν κομμάτι της πανκ υποκουλτούρας σε κάποια φάση· όντως, πολλοί προσέγγισαν αρχικά τις αναρχικές ιδέες μέσω του πανκ. Αυτό μπορεί να ήταν απλώς περιστασιακό: ίσως τα ίδια χαρακτηριστικά γνωρίσματα που έκαναν τους ανθρώπους […]
“Αυστηρή πειθαρχία σε συνδυασμό με κοινωνική ισότητα”: Ο Όργουελ στην ηγεσία των ισπανικών πολιτοφυλακώντου Kristian Williams*Στο δοκίμιο του, “Looking Back on the Spanish War”, ο Τζωρτζ Όργουελ αναφέρει ένα σύντομο, αλλά φωτεινό ανέκδοτο για τη ζωή σ’ έναν επαναστατικό στρατό: «Ήμουν “campo”, ή δεκανέας κι έδινα εντολές σε δώδεκα άνδρες», ξεκινάει.Μια μέρα ένας άντρας ξαφνικά αρνήθηκε να πάει σε μια συγκεκριμένη θέση, η οποία είπε αρκετά ειλικρινά ότι ήταν εκτεθειμένη σε εχθρικά πυρά… Τον τράβηξα και άρχισα να τον σέρνω προς τη θέση του… Αμέσως περικυκλώθηκα από άντρες που φώναζαν: «Φασίστα! Φασίστα! Άφησε τον να φύγει! Αυτός δεν είναι μπουρζουάδικος […]