Του Τζεφ Σαντζ (Toronto-NEFAC) Εισαγωγή Τα προηγούμενα χρόνια διάφορα κοινωνικά κινήματα και περιβαλλοντικοί σχολιαστές είχαν αφιερώσει μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους σε προσπάθειες που υποστηρίζουν την κατάρρευση της ταξικής πάλης ως μια βιώσιμη δύναμη για κοινωνική αλλαγή (βλέπε Eckersley, 1990˙ Bowles and Gintis, 1987˙ Bookchin, 1993, 1997). Αυτοί οι συγγραφείς υποστήριζαν πως οι αναλύσεις της ταξικής πάλης ήταν ανίκανες να λογαριάσουν τον πλουραλισμό των μορφών που η ιεραρχία, η κυριαρχία και η καταπίεση παίρνουν στον προηγμένο καπιταλισμό, ή σε αυτό που προτιμούν να αποκαλούν «μετά-βιομηχανικές» κοινωνίες (Μπούκτσιν 1980, 1986). Υποστηρίζουν πως οι ταξικές αναλύσεις καθιστούν μια μονοδιάστατη απεικόνιση […]
Αναρχία
27 posts
translated and published by http://resistra.espivblogs.net I. “Only collective existence exists; only social existence exists. It is ridiculous to claim that Hell is the other. The other, as reality itself, can be a source of hinders, but it is also a source of possibility” K. Kastoriadis “Real wealth is the development of the social individual” Karl Marx
του Μαξ Νετλώ Ο Αναρχισμός δεν είναι πια νεαρός κι ίσως είναι η ώρα να αναρωτηθούμε γιατί, με όλη αυτή την ενέργεια που ξοδεύουμε για την προπαγάνδισή του, δε διασπείρεται γρηγορότερα. Ακόμα κι εκεί όπου η τοπική δραστηριότητα είναι μεγαλύτερη, τα αποτελέσματα είναι περιορισμένα, ενώ τεράστιες ζώνες επιρροής είναι ακόμα αδύνατο να αγγιχτούν έστω και λίγο. Στο πλαίσιο αυτού του ζητήματος, δε θα ασχοληθώ με το πρόβλημα του συνδικαλισμού, ο οποίος, απορροφώντας τόση ενέργεια Αναρχικών και συμπαθούντων, δεν μπορεί να θεωρηθεί πως καθαυτός προωθεί την υπόθεση της ορθότητας του Αναρχισμού, ανεξάρτητα από τα πλεονεκτήματα που έχει. Θα προσπαθήσω επίσης να […]
Αναδημοσίευση από ΑΙΧΜΗ Η παρακάτω επιστολή που συντάχθηκε από τον Ελιζέ Ρεκλύ απευθυνόταν στους συντάκτες της εφημερίδας la Huelga General της Βαρκελώνης, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να απευθύνεται σε κάθε νεότερο αναρχικό/αντιεξουσιαστή.
Αναδημοσίευση από contrainfo Στις 19 Ιούλη συμπληρώνονται 75 χρόνια από την έναρξη της Ισπανικής Επανάστασης. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ο καπιταλισμός και το κράτος αντικαταστάθηκαν από την αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια και τον σεβασμό για τους άλλους. Εργάτες και αγρότες οι οποίοι είχαν επηρεαστεί βαθύτατα από τα αναρχικά ιδεώδη, λειτούργησαν την κοινωνία συλλογικά και πήραν ξανά στα χέρια τους τον έλεγχο των ζωών τους, της βιομηχανίας και της γης. Ένα κεντρικό ζήτημα της επανάστασης, ήταν ο αγώνας ενάντια σε μία προσπάθεια εγκαθίδρυσης του φασισμού στην Ισπανία. Θυμόμαστε τόσο τα εκπληκτικά επιτεύγματα όσο και τις τραγωδίες της Ισπανικής επανάστασης και προσπαθούμε […]
Η συνέντευξη έγινε από αντιπρόσωπο της Columna Negra (CN) έπειτα από μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Monza της Ιταλίας στις 24-25 Νοέμβρη 2012˙ μία στιγμή που γίνονταν συζητήσεις που αφορούν την τρέχουσα καταστολή σε παγκόσμιο επίπεδο και την κατάσταση των Μαπούτσε, μεταξύ άλλων. Η πρώτη ανταλλαγή ιδεών με τον Αλφρέντο Μαρία Μπονάννο (AMB) μετατράπηκε σε αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω.
Η έννοια του ατομικισμού έχει διαφορετικές έννοιες στις αμερικάνικες και ρώσικες αντιλήψεις. Ένας ατομικιστής μπορεί να θεωρηθεί κάποιος ο οποίος δεν κατανοεί την ανάγκη να υπακούσει στην συλλογική βούληση, ή ένας ακλόνητος ηδονιστής, ή απλά ένας ασυμβίβαστος. Η πιο κοινή αντίληψη για τον ατομικισμό φαίνεται πως είναι αυτή μίας φιλοσοφίας απεριόριστης προσωπικής ελευθερίας, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα. Αυτή η φιλοσοφία, αν και πραγματική, δε θα ‘πρεπε να συγχέεται με τον αναρχικό ατομικισμό: οποιαδήποτε τέτοια κατανόηση είναι στην πραγματικότητα μια διαστρέβλωση της φιλοσοφίας του, η οποία κρατάει σαν ιεροφύλακας τη θεμελιώδη αντίληψη για την αξία κάθε ατόμου.
του Μπέντζαμιν Τάκερ Σκοπός μας είναι η κατάργηση, όχι μόνο όλων των υπαρχόντων Κρατών, αλλά του Κράτους του ίδιου. Δεν είναι αυτός ένας ευθύς και σαφώς προσδιορισμένος σκοπός; Δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία γι’ αυτό, και δεν υπάρχει καμία υπεκφυγή πάνω σ’ αυτό. Το λιγότερο που μπορούν να πουν για μας οι αντίπαλοί μας είναι ότι στεκόμαστε στο παζάρι της σκέψης και της δράσης, με μια τιμιότητα στη διαμαρτυρία και τις δηλώσεις μας.
Του Γιόχαν Μοστ και της Έμμα Γκόλντμαν Για τους περισσότερους Αμερικάνους η Αναρχία είναι μια κακόφημη λέξη˙ ένα άλλο όνομα για την ανομία, τη διαστροφή και το χάος. Οι Αναρχικοί θεωρούνται σαν ένα κοπάδι αχτένιστων, άπλυτων και άθλιων τυχοδιωκτών, που έχουν την τάση να σκοτώνουν τους πλούσιους και να μοιράζονται το κεφάλαιό τους. Η Αναρχία ωστόσο στην ουσία εκφράζει, για τους υποστηρικτές της, μια κοινωνική θεωρία η οποία αφορά την συνένωση των κοινωνικών τάξεων με την απουσία κάθε κυβέρνησης ανθρώπου από άνθρωπο˙ εν συντομία, εκφράζει την απόλυτη ατομική ελευθερία. Αν η έννοια της Αναρχίας έχει μέχρι τώρα ερμηνευθεί ως ένα […]
του Ερρίκο Μαλατέστα Αναρχική Προπαγάνδα Θα πρέπει να γίνει αποδεκτό πως εμείς οι αναρχικοί, διατυπώνοντας αυτό που θέλουμε απ’ την μελλοντική κοινωνία το να είναι, δηλαδή, μια κοινωνία χωρίς αφεντικά και χωρίς αστυφύλακες, το έχουμε, σε γενικές γραμμές, κάνει να φαίνεται λίγο υπερβολικά εύκολο. Ενώ από τη μία κατηγορούμε τους αντιπάλους μας γιατί τους είναι αδύνατο να σκεφτούν πέρα από τις υπάρχουσες συνθήκες και γιατί βρίσκουν τον κομμουνισμό και την Αναρχία ανέφικτα, επειδή φαντάζονται πως ο άνθρωπος θα πρέπει να παραμείνει όπως είναι σήμερα, με όλη του τη χαμέρπεια, με όλες του τις κακίες και τους φόβους του, ακόμα […]