Camillo Berneri Δημοσιεύτηκε στην «Guerra di Classe» (Ταξικός Πόλεμος), 17 Οκτωβρίου 1936 [1] Ο Λένιν το 1921 όρισε το σοβιετικό ρωσικό κράτος ως «ένα εργατικό κράτος με γραφειοκρατική παραμόρφωση σε μια χώρα με αγροτική πλειοψηφία». Αυτός ο ορισμός πρέπει σήμερα να τροποποιηθεί ως εξής: το Σοβιετικό Κράτος είναι ένα γραφειοκρατικό Κράτος στο οποίο μια γραφειοκρατική αστική τάξη και μια μικροαστική εργατική τάξη βρίσκονται σε διαδικασία σχηματισμού, ενώ η αγροτική αστική τάξη εξακολουθεί να επιβιώνει. Ο Boris Souvarine στο βιβλίο του για τον Στάλιν (Παρίσι, 1935) δίνει αυτή την απεικόνιση της κοινωνικής πτυχής της ΕΣΣΔ: «Η λεγόμενη σοβιετική κοινωνία στηρίζεται στη […]
Ρωσία
5 posts
Το 2010 το Alexander Berkman Social Club και η Βιβλιοθήκη Kate Sharpley εξέδωσαν το «Μια Τραγική Ακολουθία: Ο Αλεξάντερ Μπέρκμαν και η Βοήθεια στους Ρώσσους Φυλακισμένους». Το βιβλίο πραγματεύεται την ιστορία της προσπάθειας των αναρχικών για αλληλεγγύη με τους συντρόφους τους στην Σοβιετική Ένωση (αρχικά μέσω της Μικτής Επιτροπής Αναρχικών και Σοσιαλιστών Επαναστατών και αργότερα μέσω της αναρχοσυνδικαλιστικής Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων). Αυτά τα ενημερωτικά δελτία, δημοσιευμένα μεταξύ του 1923 και του 1932, φωτίζουν την εξέλιξη της μπολσεβίκικης καταστολής ανά τα χρόνια. Παράλληλα όμως δείχνουν πως και γιατί η αλληλεγγύη ήταν ζωτικής σημασίας για τους φυλακισμένους και τους εξόριστους επαναστάτες, πως […]
Αριθμητικά, οι αυτο-προσδιοριζόμενοι αναρχικοί στη Ρωσία την περίοδο της Οκτωβριανής Επανάστασης δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυροί, αφού το κίνημα μόλις ξεκινούσε, ενώ ο επαναστατικός συνδικαλισμός ομοίως βλάσταινε τότε, και ο πιο ριζοσπαστικός παράγοντας κομματικής πολιτικής, οι Αριστεροί Σοσιαλεπαναστάτες, ήταν σχετικά αδύναμοι σε σχέση με τους Μπολσεβίκους. Πέρα απ’ αυτό, οι Αριστεροί Σοσιαλεπαναστάτες ήταν στην πραγματικότητα σε συνασπισμό με το κυβερνών Μπολσεβίκικο Κόμμα από τον Κόκκινο Οκτώβρη έως τον Ιούλη του 1918, οπότε και προσπάθησαν να ανατρέψουν τους πρώην συμμάχους τους. Ο Βολίν επισημαίνει πως αν οι αναρχικοί και οι αναρχοσυνδικαλιστές είχαν περισσότερο χρόνο από αυτόν που τους δόθηκε ως την επίθεση […]
της Έμμα Γκόλντμαν Απ’ την αρχή της Ευρωπαϊκής ανάφλεξης, σχεδόν ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή έχει πέσει στην θανάσιμη καθήλωση της αναισθησίας του πολέμου, καταβεβλημένη από τις μανιώδεις αναθυμιάσεις του ποτισμένου με αίμα χλωροφορμίου, το οποίο επισκίασε το όραμά της και παρέλυσε την καρδιά της. Πράγματι, με εξαίρεση ορισμένες άγριες φυλές, που δε γνωρίζουν τίποτα για τη Χριστιανική θρησκεία ή την αδελφική αγάπη και που, επίσης, αγνοούν την ύπαρξη μεγάλων θωρηκτών, υποβρυχίων, την παραγωγή πυρομαχικών και τα πολεμικά δάνεια, η υπόλοιπη φυλή βρίσκεται υπό τρομερή νάρκωση. Το ανθρώπινο μυαλό δεν δείχνει να συνειδητοποιεί τίποτα, παρά τη δολοφονική κερδοσκοπία. Όλος ο πολιτισμός […]
Από διάφορες πλευρές υψώνονται φωνές για να απαιτήσουν την άμεση ειρήνη. Έχει υπάρξει αρκετή αιματοχυσία, λένε, αρκετή καταστροφή, και είναι ώρα να τελειώνουν τα πράγματα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Περισσότερο από οποιονδήποτε, και για μεγάλο χρονικό διάστημα, εμείς και τα περιοδικά μας ήμασταν ενάντια σε οποιονδήποτε επιθετικό πόλεμο μεταξύ των λαών, κι ενάντια στο μιλιταρισμό, ανεξαρτήτως της στολής που φορά, αυτοκρατορικής ή ρεπουμπλικανικής. Έτσι, θα βρισκόμασταν σε ευχάριστη θέση αν βλέπαμε τις συνθήκες ειρήνης να συζητιούνται (αν ήταν δυνατό) από τους Ευρωπαίους εργάτες από κοινού, σε ένα διεθνές συνέδριο. Ειδικά αφού ο γερμανικός λαός αφέθηκε να εξαπατηθεί […]