ποίηση

Κάτω από βροντές και οργή, τραγουδάμε το τραγούδι μας,Κάτω από σφαίρες και οβίδες, κάτω από μαινόμενες πυρκαγιές,Κάτω απ’ το μαύρο λάβαρο του τιτάνιου αγώνα,Κάτω απ’ το κάλεσμα του ήχου της τρομπέτας! Θα καταλάβουμε τα παλάτια και θα καταστρέψουμε είδωλα,Σπάμε τα δεσμά των αλυσίδων, συντρίβουμε μαρμάρινες προτομές.Ένα τέλος στη ντροπή και τη θεμελιωμένη υποτέλεια,Τη θλίψη των ανθρώπων θα πνίξουμε στο αίμα. Η Θέληση του Λαού έχει αφυπνιστεί και ανατέλλειΠρος το θρήνο της Κομμούνας, στο κάλεσμα του Ραβασόλ,Στις κραυγές εκδίκησης ανθρώπων που πεθάνανΚάτω απ’ το βάρος των αστών, το βάρος των αλυσίδων. Τραγουδάμε για τους αναρίθμητους, ξεχασμένους της μοίρας,Βασανισμένοι στις φυλακές, σκοτωμένοι […]