του Ντέιβιντ Γκράμπερ
Το έτος 1930 ο John Maynard Keynes (Κέυνς) προέβλεψε πως στο τέλος του αιώνα η τεχνολογία θα είχε προχωρήσει αρκετά, έτσι ώστε σε χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία και οι Η.Π.Α, οι ώρες εργασίας θα μειωνόταν για όλους στις 15 την εβδομάδα. Υπάρχει κάθε λόγος να πιστέψει κανείς πως είχε δίκιο. Με όρους τεχνολογίας, είμαστε αρκετά ικανοί έτσι ώστε να φέρουμε εις πέρας αυτό το στόχο. Κάτι τέτοιο όμως δε συνέβη ποτέ μέχρι και τις μέρες μας. Αντιθέτως, η τεχνολογία ορθώνεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να εφευρίσκονται τρόποι για να δουλεύουμε όλοι μας περισσότερο. Για να επιτευχθεί ο σκοπός της ανούσιας εργασίας, φυσικά, θα έπρεπε να δημιουργηθούν νέοι τομείς, οι οποίοι λειτουργικά είναι ασήμαντοι. Τεράστια πλήθη ανθρώπων, λοιπόν, κυρίως σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική, ξοδεύουν ολόκληρη την εργασιακή τους ζωή πραγματοποιώντας ανατεθειμένες εργασίες που υπογείως κατανοούν πως είναι κυριολεκτικά άχρηστες. Η ηθική και πνευματική ζημία, προερχόμενη από αυτή την κατάσταση είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Στην ουσία αυτή η κατάσταση αποτελεί μια μαχαιριά στην συλλογική νόηση. Ωστόσο, σχεδόν κανείς δε μιλά για αυτό. ↓ Read the rest of this entry…
